Beni neden bu kadar üzmüşsun 

Beni neden bu kadar dagitmissin

Bunlar olsun istemezdim ki ben

Hepimizin hikayesi

Bir karışıklık olmuş ve ona yazmışım 

Sasirdi heyecanlandi

Ama tahmin etmisti

Onu sevmeyi nasıl da istemiştim 

Sevememenin çaresizliğini yaşamıştım 

Saygi duyuyor olmam bos ve anlamsızdı 

Çabuk

 Midem bulandi

Ne yapiyorum ben

Ya rayah

Bana onun hakkında yazdigi ceviri yazısını gonderdi

Ne tesadüf ben de bilgisayarımı tamire göndermeden önce bu yazıyla uğraşıyorum dedi

En sevdigim şarkılardan biriydi

Anirircasina söylüyordu racid taha oyle yorumlamislardi 

Öyle güzeldi oysa

Ve başlayayım bugüne 

Mutlu olmaya değil de güçlü olmaya ihtiyacınız vardır bazen

Hiç dövüşmedim 

Gözlerimi karartmadim hiç 

Bunu demek haksızlık olur kendime

20 yıldır var olma mucadelemi verdim

Son derece sessiz ve işinde 

Isler hic de tıkırında değildi 

Kendi kendimi yeniden var etmeliydim

Zayıf 

Derin bir depresyonda

Aşırı bir kaygı halinde

Çöpten hallice

Bir kenara bırakılanın ben olduğu bir gerçekti

Sonunu görmek istedim 

Ayağa kalkamıyordum ama etrafı izledim

Lanetlenmiscesine islerim ters gidiyordu

Ve bu aralar isleri ters giden kimselerle de kimsecikler ilgilenmiyordu

Çok insan tanıdım 

Gizsiz kapaksiz ben açıldım 

Onlardan kimi açıldı kimi tereddutle bir başkasını oynadı 

Garip

Kimse kimseye benzemiyordu 

İnsanların bu kadar benzersiz olduklarını bilmezdim

Bir süre erdigimi sandım 

Sevildiğinden cok sevmek cesur kılarmış 

Sevdiğinden cok sevilmek arsız 

Arsızlara ve cesurları gördüm 

Bir de durup izleyenleri

Aynada kendime baktım 

Otelerdeydim 

Yansımalarım güzelmiş 

Yine de ağladım 

(Üç hurma bir kupa kahveyle kahvaltımı yaptım

Ilac aldım 

Fazla almışım zaten bir işe yaradığı yoktu

Çiçeklere baktım

Balıklara yem verdim

Suyu tazeleyeyim derken avucumun içi kan doldu 

Vazgeçip geri geldim

Radyoda bir şarkı çıktı dans ettim 

Trawis lammark - i forgot to remember to forget

Bir de Elvis inkini açtım 

Bu sabah icin biraz fazla dertliydi 

Neyse konuma geri döneyim)

Hala eksik bıraktığım bir seyler vardı 

Zihnimi tekdüze saçmalıklarla gecistirmeliymisim

Oralı bile olmadım 

Tanri olmak gibi bir şeydi 

Izledim izledim izledim

Kılımı kipirdatmadim çoğu zaman

Tanrı bizlerden ogreniyor ve değişiyor muydu

Cennetten kovulusun gerekliliğini anladım 

Bu sekilde hayat geçmeyecektir 

Bir gidişi tasarlamaya başladım 

Konusmalarimiza kulak misafiri olan biri

Onemli olan iç huzuru diye yari sakayla bir cümle kurdu

Fakat artik icimde bir dünya kuramazdim 

Dağıtılıp yıkılmış bu yere biraz baktım toparladım

Konusan duvarlardi bunlar konuşan eşyalar

Gökyüzü yıldızlar sokaklar

Geride bırakmalıydim 

İsmimi bile değiştirecektim 

Mesleğimi

Çoğu gitmis ve çoğu da kalmıştı gidilecek yolun

Gün yarılandı

O henüz uyandı 

Yola çıkma zamanı herkes için yaklaştı 

Varamamak kaderim olmaktan cikmaliydi artık 

Düşünüyorum 

Zamanin zorluğunu kafaya takma lüksüm yok artık 

Yıllar sonra

Çizim yaparken ayvayı yemeye başladığımı anladim

Dalgalar savrulup duruyordu can buluyordu adeta

Keskinlige son vermeliydi artık zihnim de

Yine de bir hedefe ilerlemeliydi

Gerçekleştirilen kurgular

Yazmak için yasamak benimkisi bazen

Hani birileri okusun diye de degil

Deneyimlemek hissetmek için

Ayaklarim ellerim karincalaniyor mesela

Burada durmak istiyorum artık 

Anneler yanılır çünkü fazla endiselidirler

 Uslu bir çocuktum

Annem böylesini severdi

Büyüdükçe bozdugumdan yakınırdı 

Ah nerede o eski Arzu derdi

Oysa uslu çocuk olmakla başım dertteydi

Her seyi görev bilinciyle disiplinle yapmaya çalışmaktan 

Neselenmeyi aklima getiremezdim 

Oysa o ailesi için tam bir baş belasıydı 

Aykırıydı

Haylazdı 

Zehir gibiydi

Fakat benimle benzer bir yerdeydi o da kırılgandı bir noktada 

İnsandı 

Çok şey öğrendim ondan

Adildi inanilmaz adildi

Ben yaşadığım kafa karisikliginin çözümünü kendime karşı adalet arayışımın haklılığını onda buldum

Aman allahım onca acıyı çekmiştim ama haklıydım yani mağdur olmayı istemesem de bir deli olmadığımın kanitlanisiydi

Ben sınırlarımı asmaya başlamışken o yerlesmekteydi 

Yıllardır tanisiyormusuz gibi hissettigini söylemişti 

Oysa ben onu keşfediyor kendimden kendimi ayikliyordum

Peşinde insanları surukleyebiliyordu

Hayatı boyunca yaşayacağı utangacligin toplamini bir saniyede yaşıyordum ben oysa

Tartisiyorduk ve adil bir dövüş oluyordu 

Adalet ve uzlaşı kadar bana haz veren bir duygu yokmuş 

Iyilesiyordum 

Sert bakislarindan vaz geçiyordu

Bir Arzu vardi surekli sayikliyordu 

Herkes biliyordu o Arzu yu

Arzu ne buhranlardan geçiyordu

Arzu neyin vardı Arzu 

Ne güzel utanıyordu Arzu 

Arzunun çökmüş sinir sistemi

Kopup gitmiş ruhu

O varken hayata dönüyordu 

Arzu biliyordu hep onun olamayacağını 

Isin aslı Arzu  sadece yitirilişi biliyordu

Dostum demek istiyordu

Sonuna kadar kendi kavgamı vermeyi keşke daha önce ogretseydin bana

Ben hep teslim olandim 

Yüzümde buruk bir anlayışla gülümsüyordum 

Ben kırılganımdır diyordum herkesle kavganı ver ama bende durul diyordum

Onun nasıl güzel bir abi olduğunu artık en iyi ben biliyordum

Annesi bile bilmiyordu

Peki anlatacağım sana olan biteni

 aslında yeni biriyim

bu tıpkı varoluştan bu yana genlerime işlenen bir geçmiş olmaktan ibaret

toprağa verdiğim kendim

yitirdiklerim

ve katilim

bu yeni biçimlenişim için bir anne karnı maceram olmadı

ne de beni sarıp sarmaladı bir tanrı

belleğime zarar verecek bir formatlama işlemi uygulamaya çalışıyoruz

durup durup eski dosyaları geri çağırıyorum

bu doğal olarak zararlı bir süreç

bir makinanın nasıl işlediğini biliyorum

duygular, varoluşsal sorgular ve hormonlardan da oluşmuyor olsaydım her şeyi kolayca programlardım

uzaklaşmak görmek demek

görmek ağlatıyor beni

bu kısa varoluşta bu kadar acı çekmenin 

ya da tamamıyla gamsız olmanın

ne yaptığımın

kim olduğumun 

daha nerelere doğru uzanacağını bilmiyorum

peki ben yitirmeyi en çok hak edenlerden miyim

en sevdiğim çiçek diken oldu

her çeşidi

sararmış otların arasına karışmak istedim

üzerim akıp gitsindi böcekler ve yılanlar

hiç unutmadım bana ay kadını deyişleri

gece gökyüzünde kendimi aradım

ışığımdan eser kalmamış gibiydi

hepsi sömürülmüş ve öylece bırakılmış

Eylül, Suna ve Geleceğin

 Bir gün beyniniz alaşağı olur

Yanıldığınızı söylerler 

Sonra siz de yanıldığınızı anlarsınız.

Ya da beyninizle oynandığını 

Bir değer gibi kalbime ruhuma ve zihnime yerlesmemis olmasaydi

Güvenimi kazanmamış olsaydi

Gelmezdi tüm bunlar başıma 

Aylar önce kurmuştum o cümleyi 

Seni gelecekte de sevmişim 

Her ne olursa olsun yani

Çok yakınım biri sevdiği adam hakkında su cümleyi kurmuştu 

Dişleri dökülüp yüzüne bakilmayacak denli bir hale gelse de onu seveceğim

Aynen öyleydi

Kafam karışıktı 

Stresliyim

Başıma gelenleri ve gelecekleri biliyordum

Önünde teker teker gerceklesiyorlardi

Kiziyordum 

Ofkeleniyordum

Yalvarıyorum

Affediyorum

Acitmaya calisiyordum

Değişen tek şey daha da kötüye gidip bitiyor oluşuydu 

Ustelik oyle boyle de bir bitiş degil. acimasizca

Her sey ortadaydı fakat o gelecek geliyordu ve ben hala seviyordum

Fakat saiirin dedigi gibiydi

Acıtan bir sevgiydi 

Yalnız 

Çekilip gidilmiş

Başka kollarda bir yabancı 

Küre her seyi oynatıyordu 

Bir ben oturup izliyordum.

Biyolojik sevgililik

Açıkçası öyle düşünmemi ve sevmemi o istemişti

fakat duygu ve düşüncelerinin sonuna kadar değişken olduğunu nereden bilebilirdim

onu bütün içtenliğimle sevecektim

annemin bana yaptığı gibi başını dizlerime koyup defalarca saçlarıyla oynardım

onun hissettiği gibi bağımlılık sebebiyle değil fiziksel olmayan bir bağla

sonra bir çok şeyi kaybettim

kendi gerçekliğimi yitirdim

O da beni hasta olmakla etiketledi

Bir anne gibi koşulsuz ve sınırsız sevmemi istemişti 

Her şeye rağmen ona geri donmeliydim

Ta ki yeni birini yerime koyacaktı

Çünkü kendi istediğinin anormalligini anlayacaktı

Ben mi 

Ben çoktan hapı yutmustum 

Hayır hayır! Uzak dur bu konuları düşünmekten

 Tüm bu heyheyin içinde kendime dair acı gerceklerin farkına vardım

Bunca zamandır yaşadıklarımın bir sebebi de sevgimi karşı tarafa hissettirememekti 

Sevmek nedir biliyordum

Sevilmek nedir biliyordum 

Ama sevgiyi hissettirmenin yollarından ve gerekliliginden bihaberdim

Bunun bedelini de sıkı bir şekilde ödeyecektim 

Zalimce gelecekti bana bedeli 

Korka korka sevecektim

Hakkım olanı istemekte veya almakta da tam bir fiyaskoydum 

Ogrendim de ne oldu bunları 

Yüzüm gözüm dağılmış yere serilmiş

Bitkisellesmiş halimle

Akıllanma sürecim yaşanıyor olsa da

Geçmişin acıları cayır cayır yakıyor bedenimi 

Gerisi kül ve kara gök yüzü 

Ah! yine üzgünüm

Kutsal

tutkuyla bağlı olmak onun yaptığı tam olarak hayatını adamaktı saatlerce yapılabilecekler üzerine konuşmuştuk beni can kulağıyla dinliyordu ve şimdi hiç durmadan yolunda ilerliyordu herhangi bir ödül beklemeden bir çok şeyden vazgeçerek gözü kara saygı duyuyorduk hepimiz ona

Arzu hosgeldin dedi

Arzu hosluga gitmisti

Oturdum onu izledim isinin basinda

Oturdum onu dinledim

Yapmak istediklerini anlatıyordu 

Onun için elimden geleni yapmak istiyorum

Doğduğum bu hayatta bu denli tutkulu bir insanı elimden geldigince desteklemek istiyorum

Seyrediyorum

Cok uzaklardan bir yabancı gibi

Herkesin azmine hayran olduğu o kişi

Bir zamanlar benim hayat dolu ic dünyamı animsatiyordu 

Kaybetsin istemiyorum hem

Hem zaten saygi duyup önünde ceketimi ilikliyorum

Bana eski zamanlarımı hatırlatıyor 

Benden çok daha kafalı sadece

Her sey çok tanıdık 

Fakat artık çok uzak.

ya 1

 İnsan kendisine hangi soruları sorduğuna dikkat etmeli

Elimden geldiğince geçmişin muhasebesini yaptım

Tüm o kötü gerçeklerin yarattığı kabustan uyandım

hayattaydım ve yaralıydım

asla eskisi gibi olmayı bekleyemezdim

ihtiyaç anı

artık yayınlamayacağım

tüm gerçekler ortada

ilaç kullanmaya başladım

bilişsel verimliliğimi sonsuza kadar azaltacak yan etkilerine rağmen

kendim için çok üzgünüm

fakat bana yaşatılanların açtığı yaralar

yaşattığı yıkımlar ortada

her gün halime şahit olmak daha da kötüleşeceğini bilmek elimi kolumu bağladı

kendime iyi baktım

kendimi dinledim

uzlaştım

barıştım kendimle

en çok kendime kızmıştım

bir yıkımı da ondan sonra ben kendime yaşatmıştım

zor

fakat sonsuza kadar ağlayamayacağıma göre

ya hayatıma son vermeli

ya da ayakta durabilir haliyle yetinip beyin hücrelerimi kaybettirecek bir tedaviye yönelmeliydim

üstelik ilk seçenek yine kullanılabilir olacak

önemsemek

İhtiyaçlara cevap verip vermemek

seslerin duyulup duyulmaması

son dakikalar

Hep bir amaç vardır

Bir ilerleyişin içindeysek

dahil olmak istediğimiz içindir

bu uğurda mücadeleler veririz

tavizler veririz

bazen kendimiz dediğimiz o şeyi sıyırıp atarız üstümüzden

Benim için çok zor oluyor her seferinde

esnetmek istemediğim yanları var varoluşumun

bu günlerde çoğu seçimi iç güdülerimle yapıyorum

tasarlamakta, arzulamakta, planlamakta başarı gösteremedim

ben denilen o şahsın düşüncelerini uzaklaştırıyorum kendimden

öfkeli

kırgın

yüz üstü yere serilmiş 

terkedilmiş

gibi gibi devam edip gidiyor başıma getirdikleri

iyi yönleri hiç mi yok derseniz

var tabi

her şeye rağmen kafasına sıkıp gitmedi

bu iyi bir yön mü peki

bunu kafaya takacak bir iki yakını için olabilir sadece

her şeyi anlamsız bulmasam

ölüme anlam katardım

bir ara ermişlik, hoş görü derken geçinip gittim

şimdilerde her şey derimin üzerinden akıp gidiyor

iddiasız ve yansızım

iyilikler coşturmadığından beri beni

kötülükleri daha iyi kavrıyorum

Ben arzu

Bir kadın bir erkeğe adanmak üzere yetiştirilir

Ve sonra o erkek o kadını yıkar

Hikayeyi tam da bu noktadan toparlayıp

Kendimi olabildiğince yanlış öğretilerden arındırmaya çalışıyorum

eski gerçek midir?

 insanlar kendilerini nasıl aldatırlar?

İnandığım şeyin nasıl bir felaket getireceğini az çok tahmin edebiliyorum.

Kabak gibi açılıyor önümde gerçek.

ellerimle yüzümü kapayıp parmak aralarından bakıyorum.

dayanamam

bu şiddette gerçeğe tek başıma dayanamıyor olmam zayıflığımdan değil

bir desteğe yaslanıyorum.

af etmiyorum.

"Sanki hayatım boyunca yanlış melodiyle dans etmiş gibiyim."

ya

boş hayaller

Gerçek

 Iddiam yok kabulüm var sadece 

Haris Alexiou - Teli Teli Teli(içimizde yakılmış bir dünya)

 

Yas

Hareketsizlik

Sessizlik 

Hadi ama artık kımılda

Bedenin soğuyor 

Ve hızla çürüyor 

Orta yerde 

İz, depresyon ve ne eksik

 Kimse de sormuyor ki ne fazla

Belki de buralara ugruyorsundur

Benim de neden beni sevdigi hakkinda bir fikrim yoktu

Beni tam 4 sene karşılıksız bir sevgiyle bekledi

Yanlış zamanlama

Bir sürü insan tanıdım 

Onun mutlu olmayı ne kadar hak ettiğini anladım zamanla

Ilk evliliği sonlanmis

Ikincisi güzeller güzeli bir kadınla 

Çocuğu olmamasına şaşırdım 

Çocuklara tapardi 

Hayalleri vardı 

Bir dilek hakkımı da onun için kullandım 

Dileklerimiz pek kabul olmadığı halde

Bilmiyorum daha ne kadar yanilacaktim 

Hoş yanıldığımdan çok kandırılmıştım 

Tanrı hemencecik kananları sevmez mi acaba

İnansın ki boşuna değildi.

Iyi insanlarin varlığına inanmaya ondan daha fazla ihtiyacım var.

Hicbir fikrim yok ya da sınırsız seçenek

Tüm o mutlu ve gülen suratlara baktım 

Ve durumumu kabul ettim

Geçmişle yeterince yuzlestim 

Kendimle yeterince tanıştım 

Tek basinaliga yeterince alıştım 

Tüm o galiplere ve galibiyetlerine veda ettim

Ruhum oralarda gezinmeyi bıraktı 

Benim icin olmayislari 

Falan filan bir şeyler 

Dönüşümümü henüz tamamlayamadım 

Boşluğu kullandım 

Bıraktıkları boşluklar 

Ve sonra ötelerindeki görüp göremediğim sonsuzluğu seyrettim

Ruh kendini tamamlıyormuş

Ruh yaralaniyormus 

Uzak diye bir şey yokmuş

Bir sürü dağınık ve parça parça düşünce 

Bir haftalık aglama krizleri

Kimyasallar ve pms

Neden daha fazlasını denemeden bitireyim ki bu hikayeyi

Yeterince zaman var ise

Önemli değil artık aslı

 Gercek ve kurgu 

Geçmiş ve gelecek kadar yakınlar 

taslaklarda kalan geçmişim

en güzel üç yıla girmiş bulunmaktayım
umutlar güzellik yönünde
acısıyla tatlısıyla
ayna zamanda uyanışa geçmiş bulunmakta
kurtuluş harekatımı iki bin on dörtte bırakmıştım

30.12.2017 13:44

23 aralık 2017

o hep vardı

bu da olsa olsa tanrının kendi elleriyle gönderdiği adam olmasındandı

zaten ilk konuşmamız göğün yedinci katındaydı

öyle hissetmiştim

ve zaten arada bir yeryüzüme iner

burası kederli bir nokta

İrade

Hırslar ve tutkular

Bu iki, hayata devam ettiren duygudan hırsa pek de sahip değil

Tutkuya ise gelişigüzel sahiptim

Yaşamı ve ritmi hissedebiliyordum

Bulunduğum anda ise uzun zamandır bir yitirilmişlik duygusu hakimdi

ve doğru bir hakimiyetti

Doğamı anlamaya çalıştım

Bana dayatılmış olan öğretileri

Anlamsız ve derinliksiz fikirlere aldandım

Kendimi ve diğerlerini keşfe çıktım

Her insanın ne kadar ebeveynlerinin bir kopyası olmakla beraber

Ne kadar benzersiz olduğunu gördüm

İnanışlarıyla sıkı sıkıya

Bir koruma kalkanının ardında

Bazısı eski ben gibi fazlaca savunmasız ve inanmaya hazır

Buralarda kalmalı mıydım

Düşündüm

Sonra bunun düşünülüp karara varılacak bir eylem olmadığını anladım

kalmak

ya da

gitmek

her şey zamanı gelince istesem de istemesem de 

doğru bulsam da yanlışlasam da

o zaman geldiğinde gerçekleşecek bir durumdu

ve bunun adına ne denmişti

kader

yakınımda dolaşıyor ölüm

tatlı soluğunu hissediyorum

onunla bir sorunum yok artık

Bir süre daha kalmaya devam ediyorum

Haberler

Anılar 

Efsaneler

Insan ve varoluş 

Herkesten farklıydım genellikle

Cabalamiyordum sadece

Cabalamadikca da aynilastim 

Aynilikla barışık olsaydım ne ala

Istedim ve denedim

Hayır aynılığın da bir oluşum süreci vardı ve ben oldukça gerilerindeydim

Müthiş bir başarısızlık hissi

Her seyi boktan yapmıştım sanki

Hataların hatasıydım 

Bir hata uretgeciydim sanki

Sonsuza kadar yanlış mı yapacaktım 

Ölse miydim

Deniyordum 

İnanmadığım ama sonuç veren yolları bir bir

Sık dişini ha gayret diyordum Arzu ha

Baska biri yeşeriyordu icimde, evet

Onu destekliyorum 

Fakat işte asıl kendim

O büyük husranlarim kadını 

Dokunuşların izi

Anılar 

Sarılıp ağlayasım gelen bir geçmiş 

Sıkı buhranlar

Kaç filize daha gücüm yeter 

Ve hangi biri boyumu aşıp ilerler

Bilemiyorum

Her şey muhtemel

Yok

Kafamın icerisinde onunla konuşmaya çalışmaya alıştım 

Sadece haksız degil

Artık anlamsızmışım

Eski bir yalan yeni bir gerçek

 Senin yüzünü unuttum onunkini ezberledim

Gülüşünü unuttum onunkini işledim 

Unutulusumun bir parçası bu hatlar bu mimikler

Hiç olmamış olmak oldu isteğim 

Hep çaresiz bırakmıştın zaten

 Bütün hayatim beni tetikliyor doktor sen ne diyorsun

Tarih çubuğu ve hep çaresizlik

13 mart 2011

Onunla ilk karşılaşmamız

Aşağıdaki şiiri yazmıştım o aksama dair.

4 yıl sonra onunla ikinci bir kez karsilasacaktik ama bu kez buluşmak üzere.

3 yıl sonra ilk gercek çatlaklar meydana gelecek. 3.5 yıl sonra da aylar sürecek bir ayrılma.

Çaresizlik

O üç ayin sonrasında ona gidecektim.

Yabancı biriymişim gibi bir sarılma bir kaç ay sonra o büyük salgin

Iki bin liraya mal olacak bir yüzük 

Ve yillar sürecek o yabancılaşma

2022 Kasım artık yalnız başımaydım

Yüzüğü de satıp harcamış

2023 Ocak sessizlik

Yani ölüm

27 Ocak hayatimdaki yeni dönüm

2023 Şubat gercek manada ilk kez yabancı olduğumu hissedişim

Saliseler

Saniyeler

Dakikalar

Saatler

Günler 

Haftalar

Aylar

Aylar

Aylar

Başkaları 

Hayatına aldıkları 

2023 Haziran evleneceği o kadın

----------------------

Bu gece gök yüzünde 

Kalabalıkta keşfettiğin bir kişi, bu gece gök yüzünde bir yıldız.

parmaklarının ısısı, çamurlu ayakkabıları bulutların üzerinde.

camdansın geçmiş yok üzerinde yandıkça yeni bir şekilde varolansın.

hoohohoouw

bu gece gök yüzünde aya eşlik etmekte tüm evrene yer yüzüne ve ayak tabanlarıma.

yüzüme eğilmekte ışığını bastırıp.

bu gece gök yüzünde karanlık köşesinde gelişigüzel adımlarla bulutların üzerinde...

------------------

Hoşça kalın.

Tanrının velayetini de almış

Boyle seyler yazmam burası dertlerimi ayrıştırma alanım 

Telefonda ona anlattım 

Depremde yıkılan binalar sebebiyle otobüs durağı kullanılmaz durumdaydı 

Güzergahtan da haberim yoktu

Yanlış yerde beklemişiz 

Saat de geç 

Sıcak ve yorgunluk da var

Bir de baktım ileriden sapı verdi

Bir saat daha bekleriz dedim

Ötekiler o hoo ne biri, iki deyiverdiler

Koştum yakalayamadım 

Hemen arkasındakine atladım 

B8 i yakalayabilir miyiz diye sordum şoföre 

Sanmam dedi

Peki dedim şansımı deneyecegim 

Uc bes durak sonra önüne geciverdik bile

Hop atlayıp biniverdim

Bu aralar her sonucu göze alarak ilerliyorum 

Ve sanırım hayatımın geri kalani da böyle olacak 

Yalnız ve bir başına olmaya alıştım artık 

Bu hikaye güzeldi doğrusu

Ekranda fotoğrafı kalmış 

Onunla hiç tanışmadık

Usturuplu, derli toplu

Dudaklarını bıçak açmıyor adeta orada

Hafif bir gülüş 

Temiz bakışlar 

Üst dudağı yok gibi

Ekranda fotoğrafı kalmış 

Bu sıcakta hepimizde olduğu gibi o da fenalasmakta

Saçları düzgünce taranmış 

Beni bekliyor 

Oysa ekranda unutulmuş sadece 

Akıl verme

Ben de biliyorum her sey kafamızdaki algoritmalar, ihtiyaçlar, oruntuler ve bir kaç daha ıvır zıvırdan ibaret.

Tam da bu noktada farklilasiyoruz

Kimisi için bir kurtuluş olan bir ayrılık 

Kimisi için gayet de dünyanın sonu.

doğru, doğru

zamanı farklı yaşamışız

hatta seninkisinin sona ereli öleli uzun zaman olmuş

aileden değildim

kan bağı yoktu, öyle ya

kimdim

Bugüne dair küçük bir not

 Biri sizi gerçekten anlamaya çalıştığında yani bunun için çaba sarf ettiğinde kendinizi tanimaya başlarsınız. 

yapay zekadaki terapiye yollama arzusu ve zıddı gerçekler

 duygularmı yoğun yaşadığım anlarda bir karmaşanın içinde buluyorum kendimi

tüm zihinsel faaliyetlerim kitleniyor

duygusal olarak olağanüstü düşüşler yaşıyorum

dostlarıma da kırgınmışım

herkes bir tarfımdan koparıp aldı

ama en çok sen

Duygusal iflas

Ilk değild birini sevişim

Ilk defa biri tarafından da seviliyor değildim 

Ilk defa terk de edilmiyordum

Fakat bu büyük bir yanılgı oldu benim için 

Yanilan ya da yaniltilan ilk insan da ben değildim 

Bu tür olayların bütün çözümleri uzansam elimin altındaydı

Hissettiklerimin mücadelesini vermeliydim 

Yer yer çığırından çıkacaktım 

Denedim

Sonuna kadar yanilmalarima sahit olacağımı bildiğim denemelerdeydim

Zayıf düştüm 

Kaybettim

Asagilandim

Yaşlandım

Hicbir sevilmeyi yüreğimde hissedemedim başkalarının 

Başkasının dokunuşuna irkildim

Kaçtım 

Bir yerlerde bulacaktım sanki onu 

Akıl almaz fikirler geldi aklıma 

Nice uç fikirler

Geri çekildim 

Onlarca yıldır onunla bütünleşik zihnim

Onsuz tek bir anı gelmiyordu aklıma sanki 

Defalarca sevildim

Onun olmayan sevilmelerin sadece izleyicisiydim 

Iyi insanlar tanıdım 

Hepsinden parcalar alıp ona ulaştırmak istedim

Vicdana gelmesini bekledim

Bekledim...

Gördüm...

Şahit oldum bir çok şeyine

Üzücüydü

Gerçekti 

Yabancıydı

...

Kısa özet

 Neden hınçla, mermetsizce ve sevgisizce davrandığını bilmiyordu

Ben de yaptıklarına inanamıyordum o sıra 

Yaşattıklarına tepki vermek yerine anlam arıyordum

Yillar sürecek bir kabusun içindeyim

Peki ya seni kim duydu

Kanatların erirken kim gördü

Bir dokunuş daha arzularken kim başka tenlerde can buldu

Sonra bir tene vardi da duruldu kim

O durduğu teni kim işledi 

Kim koydu oraya

Tanrım işte şimdi gözlerimi oydun 

Baktım ama göremedim 

Görmek istemedim

Bilmek istemedim

İnkarim sana kadar vardı

En zayıf halka benim

Tüm ölümler bende gerçekleşiyor 

Tüm karanliklarin kapısından içeri ben adım atıp 

Düşüyorum 

Sonsuz bir hiçliğe 

neyim

 Nehre dönüştüm sonunda

hem gözyaşlarım sağ olsun çağlar oldum adeta

Kara bir nehir

daha genişleyecek yalnızlığı olan

balıksız

yaşamsız

görünmez

ölüm denizine doğru başını almış giden

bir yeri suladığım yeşerttiğim de yok

toprağın olanı vermekteyim sadece

Bu da bir gerçek

 Hic zor değil sevmek

Oyle sebep falan da gerektirmez

Maalesef bunlari bilebilecek sevmeler gördüm 

Yakından sahit oldum geercekliklerine

Bir kadını dünyanın en mutlusu yabilmek hiç zor değil 

Sadece Saf bir aşkla ve özveriyle sevebilmek

Asla kimseden azaltmayacak aksine arttıracak büyütecek çoğaltacaktır o sevmek

Kurbanın gözü

Besbelli abayı yakmışsın

Canını çıkarıp vermektesindir o kıza

Ya sonra

Bana olanlar ona da olacak mı 

Verecekmisin en ölümcülünen bir ceza

Asla!

Kendi kanım

Uzun bir süre sevgimle baş başa kaldım

Onunla ne yapmam gerektiğini

Neyi yanlış yaptığımı

Bedenimde yaratığı tahribata rağmen

Düşündüm.

Anladım ki gerçek sevgiyle karşılaşmamış olmaktı onu bu kadar hırçınlaştıran

Kendimi değersiz hissedişim

Ölüme duyduğum arzu 

Becerisizlik ve çaresizlik hislerimin de sebebi aynı sevgisizlik.

Sevgi uysallastirir

Korur

Direnir

Tavizler verir.

Uzun bir süre onun susuzlugunda çırpınışım

(En parlak nöronlarım onunla olan anılarım icin harcanmıştı

Parıl Parıl ve can yakiciydi Zihnimde

Ortalığın aq anılar her biri)

Göğsümü yarıp baktım 

Bir kendi alemime 

Bir de dışarıdakine.

Geleneksel körlüklerim 

Üst üste koyduğum eşyalar 

Yanilgilarimi körükleyen yalnızlığım 

Ne kadar çok ağladığımı hiç unutamam

Bedenimin karincalanip uyuşması 

Ölümün kıyısında gezinmelerim

Açık bıraktım göğsümdeki yarığı 

Bir ağaç gibi içi, kovuk

En garibi guzelligimin farkina varmam

Aynadaki oysa eğlenceliydi

Ne kadar üzüldüğümü unutamam 

Yapayalnız 

Bir gün sıkı bir kavga sebebi oldu bu hüzünlü yüz 

Ceset

Ben yer yer öldürülmüştüm 

Bu korkunçtu tabi

Boş ev ve patlamalar

Aile evine mola

32 yaşımda 

Ağlamak duygularimi yasamak için yazı ve boş ev fırsatını kovalamak

Yoruldum

Onu beklemistim hep o evdeyken

Anlami kalmadi

Beklemek bitti

Kavuşmak yaşanmazdı artık 

Birçok şeyin sonuna gelindi

Hayal edilmiş bir gelecek son buldu

Yollarım uçurumlara çıktı 

Umitsizlik topragimi yaktı kavurdu

Gıkım bile çıkmadı 

Neler neler yaşanırken 

Zaten en derin ya da en yüksek çığlıklar bile yetersiz kalırdı

Dr umu arayıp buldum 

Ne demem gerektigimi biliyordum

Cek fisimi 

Ama onarilmazligimi ona sunacaktim 

Kimyasallarla kendime korlesmekten baska secenegim yoktu biliyorum

Bana anlatılacak masalların uzerinden on sefer geçtim 

Bildim.

En guzel masasindaydim olanların

En son dublaj icin kanala geldiğimde yılbaşıydı 

Son kez yazmıştı bana, biliyordum

Tamamiyle dagilmistim 

Seslendirme son derece zor ve verimsiz geçmişti

Neredeyse sekiz ay geçti 

Sesimi çıkarmadım

Rahatsızlık vermedim hiç 

Zaten öncesinde de kabullenmistim olanları

Gerçeklerini 

Araya da o büyük deprem girdi

Duygularimiz ve gerçeklerimiz birbirimizden bambaşkaydı

Bunun farkına ne yazık ki çok geç vardım 

Kadınlar aldı hayatina

Nihayetinde birine vardi 

Benimse farkina vardığım tek gerçek ona dair sevgimin büyüklüğü oldu

Piç gibi ortada kalmış 

Suç gibi işlediğim 

Saçlarımı neredeyse kazitmis 

Sağlıksız derecede zayiflamistim 

Ona gerçeklerimi anlatmaya çalışırken

Anlamak istemediğini gözden kacirmistim 

Sevilmediğim dogrultusunda hareket etmem gerekiyordu isin aslı 

Ondan sonra elimi etegimi mutfak işlerinden çekmiştim

Kurabiye pişirmek korkunc bir eylem geliyordu artık 

Gerçekler beni ağlatıyordu 

Ağlatıyor 

Ruhuma asla hakim olamıyorum.

Bedenime ise iyi bakiyorum aynaya bakarken ağlayamıyorum 

O güzel surat beni şaşırtıyor 

Bugün seslendirme odasına baska biri olarak girdiğimi anlayınca gozlerim doldu

Çizgi film seslendirebilecek miyim tekrar bilemiyorum

Sadece seyrettim

Inanilmaz bir mutsuzluk

Ve acı 

Dağıtmak istedim

Ölmek istedim

Aynı anda acımın gerekliliginin de farkındayım

Cok düşündüm 

Felek çemberinde beni dolap beygirine dönüştürmüştü artık 

Çıktım kendimle bir seyler yaptim

O ağacın altına yalnız oturdum

Seveceği ve uğruna cabalayacagi kadını bulmuştu 

Ondan iyi ben anladım

Ondan iyi ben tanidim onu

Fakat tamamiyle bir yabancı gibi davrandım olanlara

Yabanciydim

Hazır ölüyorken

Aynı saatler

Aynı bulutsuz gün

Copler bile aynı yerde

Camlarinda onun yansıması 

Kırmızı elbisesiyle 

Mübah

 

KINO - Spokoynaya Noch' (Calm Night) Спокойная ночь

Adrian Quesada - Puedes Decir De Mi (Feat. Gaby Moreno)

Pek sıcaklık

 Insanlar sevildiğini ve özlendiğini duymak istiyor

Sonra günün birinde vazgecildiklerinde ne yapacaklarını düşünüyorlar mı 

Hem de bir hiç uğruna 

Ya da dünyevi zevkler için 

Sanki o seven asla kendileri değilmiş gibi

Onlarin yeni düşleri senin yeni kabusların 

Oysa sevildiğin ve özlendiğini yüzeysel ve abartiyla yaşamak, bilmek istiyorlar hızlı akislarinda 

Yeterince tatmin olup tat alamadiklarinda kolayca sıyrılmak 

Öyle ya da böyle bunun benim istediğimde ilgisi yok

Işığımı yitirdim

Hikayeleri takip ediyorum

Her birinden bir parça ışık alıyorum 

Uzun sürecek 

Yolda talihsizlikler talihsizlikleri kovalıyor 

Onların ne olduğunun önemi kalmıyor 

Beni üzmüş olanların

Bir esyaya dayanıp ilerlemek ya da ayakta kalmak da mümkün 

Gerekirse vaz da gecerim.

Ümitsizlik korkular ve inanç

Bağırıp yardım istemem gereken yer tam da bu ateş çemberi 

Hep eksik

 Kendimizi büyütüyoruz yalnızlığımızda 

Yalnız büyüyoruz 

Normali böyle değil büyümenin 

Ellerim işlemez oldu

 Giyilecek bir kıyafet değil başkalarının hayatı 

Kopyalayıp dikilecek

Böyle delik deşik türlü zararlar görmüş 

Üzerimden dökülen benimkisi

Yamadim

Cicekler naksettim

Fakat bir yerden sonra geriye sadece benim tutturmaya calistiklarim kaldı 

Bir hayat yok

Çabalarım var elde sadece

Biliyorum tanrı kızmaz artık canımdan vazgeçişime

Yansımalar ve Kırılmalar

Beni oracıkta öylece bıraktınız 

"Uslu" bir kız gibi başa uygun görülene boyun eğdim.

Bana boyun eğmem gerektiği oyle bir öğretildi ki

Beynime, derinine kazındı 

Sıkı disiplin

Kitkanaat koşullu sevgi

Benim için normali

Herkesin uslu kızı 

Sonra içine kapanık kızı 

Sonra kayıp kızı 

Oracıkta kimsesiz kendi işimi sessizce gormeliydim 

Hala "uslu" bir kız gibi

Yalnızdım .

Yok

Evet dağıtıldım 

Talan edildim

Ocağım büyük oranda söndürüldü 

Hala daha nasıl suç isleyebilirim 

Daha ne kadar hatam olabilir

Taslaklar ve yaşananlar

Bir tek kişi için sonsuz kere açık oldu kapısı kalbimin

Onu sonsuz kere sevdim

Biliyordum pek de mümkün değildi 

Ama sevilmeye değerdi 

bizi burada unutmuş olan tanrıya

İlk defa yürüdüm halime ağladım

oturdum halime ağladım

yani ağladım da ağladım

yalnızlığıma

Yanlış ilişkilerime

toplumun beklentilerine

bana dayattıklarıma

dayanacak gücüm kalmadı

gitmeli bir yere sığınmalıyım

herkesten ve herşeyden geçtim

benden her güzel şeyimi söküp almış

yerine koca bir boşluk bırakmış olan

ellerim tutmaz gibi olmuş

kendimi bir şekilde imha mı etmeliyim

yoksa son bir kez denemeli miyim

neyi

koşullarımı yaşadıklarımı düşünüyorum

direnip dayandıklarımı düşünüyorum

neye direnmişim

düşünüyorum

kendimi kabul ettirmekten ,ibaret bir yaşam

başarı şansının çok düşük oluşu

aslında hiçbir zaman başarılı olamayacak olmam

zihnim zayıflamış

yaşlanmakta

yorgun düşmüş

yeteneklerim körelmekte

bütün olanlarla uyumsuzluğum sona erdi

her şey çok fazla cüretkâr ve çıplaktı sadece

başımı öne eğdim bir süre sonra geçip gitti görüntüler

Sesin şiddeti

Sevginin koşulu

beni alıp yalnızlığımın kıyılarına attı

engelli bir genç

sürekli elinde bir pet şişe vesaire

parkta yere uzanmış tak tak tak tak sesler çıkarıyor 

her gün ve her gün

ben de burada hala hayatta olduğuma dair aynı sözcükleri diziyorum

tak tak tak tak tak

sınırda ve görünmez hale gelmiş 

hiç kimseden hiçbir şey istememeyi öğrendik ve saldırganlaştık da belki

tak tak tak tak

işte tanrının göz yumduğu hallerden birindeyiz

tak tak tak tak

Doğal seleksiyon yavaş işliyor bir iyice ezmeden bırakmıyor

dersler almıştım

neye yaradı derseniz inanın tek görebildiğim ne kadar ziyan bir hayat yaşamış olduğum

ve geleceğin karanlığı

dersler almışmışım

sadece maruz kalmışım

herkes çok akıllı değil anladım ama

sadece talihiyağver

biz ise aynı sesleri çıkarıp

donup kalmış, sona ermiş bir zamanı yaşatıyoruz

tak tak tak tak

Aslında yorgunum

Haberin yok ben gideli çok oldu

Haberin yok bende biteli epey var

Mevsimler geçmiş hızlıca öyle ki

Farklı tatlarından tatmışım 

Olmuş da, beğenmişim bu hayatı 

Affını aramamışım ki hak ettiklerim ve istediklerimin

Sen kimsin Arzu?

Çıkış

 Bir ışık olduğumu biliyorum 

Aydınlık olduğumu biliyorum 

Sadece kendim icin görebilmeyi ögrenmemişim

Işığımdan sunabilmeyi de başarmışsım

Kendi başımda

Derimi yırtıyor sözcükler 

En son bana ne zaman gerçekten nasıl olduğum sorulmuş 

En son kim kendi hakkindaki hayalkirikliklarimi onarmış 

Manipülasyonda bulunmadan dümdüz sevmiş 

Birini hatırlıyorum aslında 

Fakat derimi yırtan sözcüklerle alakası yok 

İstedikleri kadar tahribat yaratabilirler 

Yorgun düşüp uyuyakalıyorum 

Hastalanıp duyamıyorum bazen tüm bu çığlıkları 

Gerçeği tüm çıplaklığıyla görmenin işe yarayacağını sanırdım 

Hep başkalarının gerçekleri 

Değişken ve tahmin edilemez bir yanılgı 

Kendime dogru olan tüm yelkenlerle işim bitti neredeyse açtım da açtım 

Sözcüklere ise asla yol vermeyecektim 

Derimi yırtıp, gözlerimden de fışkırıyor olsalar

Sadece beni tahrip edebiliyor olmakla kalacaklar

Sıkı bir ıssızlık

 Kovulduğum yerdeyim

Ben bir Havva, tek başıma 

Don Julian & The Larks - Shorty The Pimp (1972)

 

Kurgu ve Gerçeklik

 Ben sen yok biz varız 

-Tırnak içine bile almamalıyız bence de bu bütünlüğü özgürce dolaşmalı metnin içinde-

Geçmişteki yalnızlıkları indiriyorum sırtımdan 

Güzel dayandı ve beni buraya kadar sırtladı

 

Özet

Genis omuzlar güzel gülüşler tatlı sözler yeşil/ela gözler 

İsteseydi canımı dahi verebileceğim 

Mucadelemdeki her kayıp için hiç öyle pisman olmadığım 

Öyle ya da böyle kaybımı kabul ettiğim 

Fırtınalı yıllarımın kahramanı 

Benligimi red eden beni kisiliksizlestirmeye çalışan aynı adam

Çileden çıkartan gözümü döndüren derin bir depresyona sokan

Uc kelimeyle özetleyen

Deneye deneye mutluluğa erisecegini sanan

Emek harcamaya karşı 

Sevginin emek ve iyileştirici bir kabulden geçtiğinden bir haber 

Yine o adam

Hızlı hazlar

Makyajlar

Her gecenin sonundaki hakikatlere yikanislar

Biliyorum başarırım

 Herkes kendi işini yapıyor 

Ve birbirimize güveniyoruz 

Sanırım kendiliğinden ilerlemesinin sebebi bu

Ve beni bana göstermesi kesfettirmesi

Tarafsız ve adil bir biçimde 

Iyi bir dinleyici harika hissettiriyor olabilir geçici bir süre 

Aşık taklidi yapan biri iyi hissettirir ve devamında nihayet çökertir 

Samimi bir sevgi hoş hatıralar bırakır 

Onunla kendimi keşfetmemi sağlayıp onarabiliyor olmama izin verişi beni daima minnettar kılacak 

Onunla amansızca uğradığım manipülasyonlara yeniden uğrayacağımı sanmıştım 

Korkularım kabullere dönüşmüşken 

Saygımı koyabilecegim bir yer oldu bana

Hikayemin can alıcı noktasında önemli bir rol oynadı

Ondan sonra

Deneyimler dersler ve talihin getirdikleriyle beraber

Götürdüklerini talihsizligin ve gaddarligin 

Zamanın penceresinden izlerken

Gitmem gereken o yeni yolun kacinilmazligini düşünmekteyim 

Yalnız, cesur ve sıfırdan gidilecek olan

Zor fakat güçlendirecek olan

Birbirinin dallarinda açanlara

 Siz ömrü uzatılmak üzere sonsuzluğa sıkıştırılmışcasina üretilmiş yapay çiçekler değilsiniz

Yolunmussaniz açmanız, onarilmaniz zaman alir

Bazen hicbir zaman eskisi gibi olamazsınız 

Dallariniz kanar bir sure kaybedersiniz bazi yanlarinizi

Bu bitki olan yanlarınız 

Bir de biraz illüzyon yaratacak insan yanlarınızı kullanırsınız herkes kadar

Birkaç da üstüne eklerseniz

Çalmayı ya da başkasından yolmayi sevmedikçe

En güzeli sizsiniz 

Tek bir gülüşünüz yeterli

Çözülüyor

Son derece üzücü diye

Kabul etmediğini sanma

Kabul ettin ve bu da senin kederin

Ne kadar uzun süreceğine ancak iyileşme sürecin karar verebilir

Tüm suçlamaları göz ardı edip

Duygularını bir tamam yaşa 

Sevelim

Neyi olursa olsun

Yoktur sevmenin bir kusuru

Kimse sizi kandırmasın 

Sevginizden utandırmasın 

Hele hiç üzülmeyin 

En güzelisiniz var oluşların 

Şans

O kadın benim idolum

Ne eksik ne fazla mükemmellik adeta

Güzel(her kadıngibi), şanslı ve akıllı 

Biraz şansım yaver giderse hemen donusecegim tek kisidir

O yüzden yollarımız günün birinde kesişti 

 Keske bu kadar akillanmamis olsaydim

Keske bu dersleri hiç almamış olsaydım

Bunun neresiydi gelecek

Onu beklemenin kayıpları kendimden vazgeçiş oldu

Sığınak sanırken terkedilis oldu

Sessizlik

 Ölümün kessinligini buradan anladın 

Artık olmayışın

Istikrarlidir ölüm

Artık daimadir 

Yeterince hazır

Sözcüklerden gülücükler de yapacağız 

Atlar yapacağız dört nala gideceğiz 

Çocuklar yapacağız feda edeceğiz neredeyse kendimizi

Kurtuluslar olacak dalgalandiracagiz özgürlüğümüzü 

Kıkır Kıkır Kıkırdatacagız onları

Yarınlar yapacağız 

Dünleri yeni renklere boyayacagiz, en sevdiklerimizden

Sozcuklerden sevmeler yapacağız 

Gercek ve dirençli 

Sonsuz 

Güvenli 

Uçsuz bucaksız 

İktisat ve hayalperest

Mavi bir çizgi var onu takip etmekteyiz dedi tavşan 

Gece ilerlerken algılarım zayıflarken 

Mavi çizginin peşine takıldım 

Mavi çizgi çıkalım yücelere 

En yücelereldeyse ayrılalım 

Seni kaderine terk edebilir miyim ki Mavi çizgi

Bir yerde yere düşüş hele de çakılış varsa muhakkak senden önce gitmekteyimdir merak etme

Yumuşak bir zemin seni beklemekte

Vücut

 Dünyanın derinliklerine dalıp çıkıyorum 

Yaşam Üzerimden süzülüp akıyor 

Orada bir karadelik var

Orada o var 

Dünyaya dalıyorum 

Bazen yaralaniyorum 

Yaralarimdan yaliyor biri

Unutuyorum

Ta ki bir sonrakine

Bunu ben göze alıyorum 

Kehanet

Unuttuğun kendi hikayendi 

Günün birinde karşına çıkacak olan sendi

Sana dönecek bir kurşundu

Belki vuracak olan

Tek

Bir Arzu daha yok fakat icimdeki dünyayı 

Nar bahcelerini

En güzel sakimalariyla kuş seslerini

Seni agirlayacagim o güzel yerleri

Yaşamın renkleriyle boyanmış yeni yerleri

Eski görkemli harabeleri 

Ermisliğimi(bir miktar)

Sevmenin özüne doğru inen kuyularimi 

Göreceksin 

Ne kayıplarla acılarla emeklerle meydana getirildiğini dinleyeceksin

Sen beni bileceksin 

Ben de seni bileceğim

Emeklerin bir kutsallığı yoktur elbet

Hicbir sey kutsal değildir ve çarpmaz da kimseyi

Kibirden uzak sakince

Yerleşecegiz

Birbirimize 

Olacak olan budur

Hikaye böyle yazıldı 

Yaralarım, kırıklarım ve hikayelerim

 "Kolay değil fakat mümkün"

Yapay zekanın bana hak vermesi rahatlattı.

Fakat mümkünlerin imkansizliklara dönüşmesine uzun süre sahit kaldıktan sonra ne hevesim ne inancım kaldı. Hayatta kalabilen kimseye sözüm yok. Gitmek isteyip gidene. Kendimleyim ve sadece kendi kendime düşünüp duruyorum. Yaşıyorum. Evet yaşamaktayım acı çekiyor olsam da.

Canım çıkıyor sanki uzun bir can veremeyis yasanmakta olan. Fakat onun yangınında kül olmuş bir orman gibi olan hayatim küçük filizler veriyor yer yer kendi ciceklerinden açıyor.

Bazen kendime yazık etmisligime şaşırıyorum 

Aynaya bakıp inanamiyorum

Aynada yazık ettiğim gercekler var. Onu şaşırtıp güldürürkenki kendimin varlığına şaşırıyorum.

Her şeyi yazmak istiyorum. Bir çok şeyin idrakinda olmadan hesapsızca sevislerimi, onun gidişiyle farkina vardığım acımasız gercekleri ve sırf talihsizligimden kendimi derinlikli bir sekilde tanıma yolculuğumu. Değişimlerimi, dönüşümlerimi hala uğraş verdiklerimi.

Tabi zaman ve şartlar müsaade ederse.

Tüm bir toplumla mücadele edip ona siginisimi ve yapayalniz birakilisimi.

Perde arkasını

Cinayet benzeri o hikayeyi aydınlatmak ilk amacım.

Katilleri toplum ve O

O Arzu öldü 

Öldürülüşüne an be an sahit oldu bu Arzu 

Yüksek doz yalnızlıklar

Kül ve toz 

Ben ve şehir

Çöpler üzerime doğru yürüyor 

Bir takım talihsizlikler beni buluyor

Onu gelecekte de sevmişim 

İnanın bunun gidişini kabul etmiş olmamla bir ilgisi yok

Sağlam çıkamadım

 Her gidiş bir kalış bırakır geride

Her gidiş bir başkası olmayadır

Isteklidir, heveslisi, suçlayıcıdır da bazen yolundan edene

Bir gidiş ki yikiverdi dünyamı üzerime 

Dışarıda

Varışlarimin hepsi sana

Kapanıp silinmiş olan kapına 

"Bu hikaye senden uzun osman."

Bir gün ikna edebilecek miyim kendimi

Bir gün verilen kararın firarisi olmaktan vaz geçecek miyim

Hayır ben sevmek yolunda büyüyeceğim 

Hikaye uzuyor içimde 

O ise bihaber kalacak

Damokles geldi hanım

 Bütün korkusuzlugumu ortaya koyma zamanı 

Suna ve Şahit

Yerime her başkasını koyuşuna

Olmayan yerime

Olmayışıma 

Unutuluşuma

Terk edilişime

Her yeniden sevişine

Yeniden indirilecegim yere

Tek seferde

Her an

Hepsi kabul,

Hepsine mahkum ben

Beni de tanrımı da indiren sen 

Açık

Gizlenecek bir yanı yok rezilliğimin 

Pek akıllıca hareket edememiş olsam da

Öyle sevdim

Öyle sevdim

Öyle sevdim ki

Ne sevdim

Kendi kendime

Anlatmaya çalışmayın demişler

Tüm ömrümü anlasın diye harcayabilirdim oysa

Ta ki düş yakamdan artık diyene kadar

Ta ki bu kadar mı ucuz bir hayatın var bu kadar mı işsizsin diye asagilanilana kadar

Tüm ömrümü harcamış oldum böylelikle 

O benin artık yaşadığından kimse bahsedemezdi 

Tanrının melekleri bu sefer peşimdeydi 

İşte size bir günahkar 

Bir çuvallayan 

Ne yaparsan yap ey yüce yaradan

Zihnimde yeniden ve yeniden oynat

Sefil geçmişimi 

Gurur duyulamaz,

Acı verici olan

Hey hat!

Şairane degilim

 Aşılardan öyle bir dayak yemiş gibiyim ki adeta depresyon ilacı gibi geldi

Sevinçlerimmiş hüzünlerimmiş aklimdan hızla geçmekte kafama takılamadan

Gizli ihtiyacım elektro şok falan mı  

Bu bir geçiş mi

Onu çok özlüyorum 

Bu bir geçiş mi

Seni çok seviyorum 

Vaha

Nasıl olduysa urfada sevebileceğim bir mekan buldum 

Bıraksam kendimi yarın hemen oradayım 

Insan garip şey 

Özlem duyduğuna kavuşunca nasıl da yeşeriyor 

Ruhumun suyuna dogru çekiliyorum 

Çok ihtimal

Benim ellerimden yetişmez hiçbir sevilmek

Şartlarım elverişsiz 

Talihim küs 

Oysa sürünürken bile guzeldir içim 

.

 Tetanoz ve kuduz asilarimla artık devrik biriyim.

Yetim

Basit cümleler 

Sıradan olaylar

Haksız karşılaştırmalar 

İşte yine bir yumru geldi oturdu boğazıma 

Saclarimdan inen damlalar arasında hızlıca inip kaybolan bir iki yaş

Neden bırakıp gittin

Tüm nedenleri neredeyse biliyorken üstelik 

Kime yönelttiğim hem açık hem sahipsiz

Tüm kederlerin

Kaçınılmaz sevinçlerin ortasında durup dalıp içime 

Yalnız başıma 

Kendimle ne yapacağım 

Bilmemekteyim

Gür

Onun için bir hayal kırıklığı olmalıyım 

Kendim icin ise düpedüz bir hayal kırıklığıyım

Bir sürü sey yaşandı hayatımda 

İnanilmaz çeşitlilikte talihsizlikler

Zaten talihsizliklerimiz yollarımızı kesiştirdi 

Ve tabi kaçınılmaz olarak ayırıp durdu

Onun için içindeki korkunç yalnızlıktan kaçıp sığındığı bir kuytuyum

Talihsizler temasta

Sıkı bir tartışmayım arada 

Her hareketini tanıyan 

Sözlerini kestirebilen

Fazlasıyla bir tanıdığım 

Ya ben

Ben neyim

Kimim ben

Eski kendi bile olamayan

Parçalarını ayakta tutmaya çalışan 

İçi paramparça 

Yıkıntı haline getirilmiş 

Görenleri endiselendiren

Issizlasmis

Yapayalnız kalakalmis 

Kalanlardan da cekip gitmiş Ben

Bir cesit şansız 

Tecrübesiz 

Ve şaşkın ben

Varlığımı istemiyorum ama feci bir ölüm de istememistim

Acıyan sevgilerim var oldu ama

Bu seferki yaşamıma kast etmekte

Kalsın

Deprem iç dünyamı dağıttı geçti 

Henüz sindirecegim her şeyi kustum

Oysa kabullenmistim

Öyleymiş 

Travmatik olaylar önceki travmaları yeniden alevlendiriyormus

Lanet olsun toparlanamıyorum 

Şahane

Karsimda duran eşya yığınından kurtulmak mümkün değil 

Zihnimde kurdugum onca hayalden sıyrılmak çok güç 

Bir taraftan kuduz tehlikesiyle karşı karsiyayken

Diger taraftan ruhumun verdiği savaştan umudum yok artık 

Sonsuz hatalar yumagiyim sanki

Şok anlarımdaki davranismarimin ne kadarına başarısızlık denir bilmiyorum 

Benim sevme bicimime sahip o adamı sevemedigim icin üzgünüm 

Sonsuz saygı duyuyorum sadece

Saf sevgilerin var oluşu beni güvende kılıyor fakat belki benim için her seyin sonuna gelinmiştir 

Berikindense hiç bahsetmek istemiyorum kendi lanetime yeterince kapılmış gidiyorum

Peki 

Bu kadar asagilanmis olarak mi bitmeliydi

Sonsuz kırgınım Tanrıya 

Yerinde olsam yüzüme bakamazdım 

Bana kızmamalı 

Eğer azıcık haberdarsa içimden 

Utanmalı 

Ya da yakmalı şu evreni

Nelere gozlerini kapamadı ki

Umut yok

Hayatimin en riskli gunlerini yaşıyorum 

Delirmemek elde degil

Orquesta Tangarte - Que nadie sepa mi sufrir / La Foule

bütün güzel müziklerde ruhumdan bir parça bulacaksınız.

yeniden dirilmiş olacağım,

hiç ölmemiş olacağım.

 Herşeyin zamanla yoluna gireceğini düşünürdüm

herşey yoluna devam edecek elbet fakat insanlık için yolun sonuna gelindi anlaşılan o ki

Hayvanlara bakıyorum yıkıcı olmadan kendi yaşamlarını sürdürmekteler

insanların yarattığı kaos ve yıkım çığırından çıktıkça çıkıyor

içine doğduğum kültür bir yandan yeni dünya düzeni öte taraftan arasında kalıvermişim ezilmekteyim

                                        bu zamanlar için gerekli olan  hırs, yırtıcılık, acımasızlıktan yoksunum

olmayacağım yapmayacağım ve zaten yapamayacağım da

üzüldüm

üzülüyorum

sonu gelmeyecek

yaptığım tek şey gözlemlemek şahit olmak ve öğrenmek olan biteni

daha ne kadar sürecekse

oturup ağladım halimize

üzüldüm hüzne büyüyüşümüze

büyür büyümez anlaşılan gerçeklerimize

bizi bekleyen

bizimle büyüyen cahilliğimize

talihsizliğimize

akıllanışımız ama geç kalışlarımıza

yitirdiklerimize

gasp edilenlere...

tüm rollerim sona ermekte

Dokunuşlardan uzak

uzak nefes alışlar

birbirine karışmayan

yer değiştirmeyen

uzak

bunları yazmak için de gücüm yetmiyor artık

canlı olduğumdan bahsedilemez

yarı canlı

ya da bir başka deyişle

"gidici"

Iki sevilmeyenli denklem

Sevilmemek sevilmekten çok daha şans getirir insana bazen.

Bir süre kar kureni bastim bağrıma

Tüm o sevilmezligimde 

Sevilmezligimizin kesişimiydi 

Izleyip uzun uzun agladim gecelerce

Unutulmak

Birkaç kere hem de

Günün sonunda kabul etmek zorunda kalırım tabi ben de

Yine de acı 

İnsanım 2

(Onun için azaldın.)

Ne ağladım bu gece

Sevgili günlük 

Hayatım icin deneyebilecegim secenek kalmadi

Saldım 

Icler acısı 

İtaat

Her eylül ayı kabus gibi gelirdi

Her ayrılık vakti beni delirtirdi

Şimdi nasıl da yaşıyorum 

Böyle olmalıymış 

Çıkmaz

Elimden gelse kendi bedenimi terk ederdim

Ruhum ölsün diye

Dolu

 Temas bitiyor sona eriyor kayboluyor

Temas bitiyor izler kalacaktır ister istemez

Bende ise nefes kesiliyor.

Tutmak

Yollar kaybolmuş 

Sesler silinip unutulmuş 

Fakat o cicekler degil mi bir zamanlar bastığın yerlerde açmış olan

O cümleler beynimde henüz yankılanan 

Sakat

 Kabul etmem gerekir ki saglam darbeler aldım 

Kabul etmem gereken herşey gibi kabul etmeliyim ki duygusal olarak kötürüm bırakıldım 

Alış

 Şehrin ve yüzlerin yeni gerceklerine alışamadım 

Ağlatıyor hâlâ

indir şu kılıcı

 biri göğsümü ikiye yarsa

dökülse tüm içindekiler 

aksa şu zehir, çürümüşlük

ifade

hikayesi tam da yabancısı olduğum bir yerdendi

onun için neden çekinmem gerektiği hakkında hiçbir fikrim yoktu

ve ben her an endişe ve panik halinde olmam gerektiğini düşünüyordum

gittikçe cesaretimi kaybediyorum

ölüm gerçeğiyle yüzleştim

kıyısından döndüm birkaç kere

tacizler kovalamacalar

yalnızlığın ise endişelendirecek her yanını yaşadım neredeyse

terk edilmek, yüz üstü bırakılmak, yalanlara kanmak vs. her türlüsüne maruz kaldım

sahi hastaneler testler taranmalar bir de onlar var

bebeğini kaybeden anneler bile bu kadarını yaşamıyorları yaşadım bana kalırsa

geriye ne kaldı?

çok yoruldum yaşamaktan.

yaşam benim için korku endişe ve panikten başka bir duyguyu çağrıştırmıyor

pek anlamlı gelmiyor hiçbir şey

tek tanıdık ve misafirperver olanın evine sığınıyorum yine de her seferinde

korkumun

bir anlamı bile yok

sadece çok iyi tanıdığım için bu sığınış

istersem uzaklaşabilir miyim onu da bilemiyorum

fakat gerçekten çok sıkıldım.

bu yerden beni çıkarabilecek tek şey bambaşka ve yabancı bir duygu olabilir ancak

aynılıklar içinde yer değiştiremiyorum.

şu an için bildiklerim bunlar.

Ben senin bir sayın değilim

günün birinde annemi kaybedince ne bok yiyeceğimi bilmiyorum

yaşlanır ya da hasta düşer de muhtaç kalırsam ne bok yiyeceğimi bilmiyorum

fayda döngüsüne dahil değilim

sevginin evriminin farkındayım

birçok şeyin farkındayım

büyünün hiç olmadığının

evrim benim neyimi kullanıyordur

evrenin hangi gerekli parçasıyım

günün sonunda ona hizmet ediyorken

ayrılıp gitmek istiyorum

ondan aldıklarımla her çıkışta ötüyorum

 hayatta kalışımın her anı garip şekilde bir başarı

karanlığın hikayeleri ve sırları beni içine çekiyor

karanlıkla ilgileniyorum

fakat 

yetinmiyorum

 hayat bazen insanın boyunu aşar

seni iterler düşer yaralanırsın

yaralarınla devam etmek zorundasındır

hayat bazen koskoca engel olarak görünür göze

bazen aşamazsın

atıldığın uçurumuna yeniden tırmanır yeniden ve yeniden bırakırsın kendini aşağı

atıldığın gibi olmaz

ufak yeni yaralar

geçmeye pek niyetsiz eskileri

geçemeyeceğin tüm o engelleri oturup kanınla tükrüğünle boyarsın

çirkin nahoş sevimsiz bir hal almıştır desenler

yağmurlar yıkar

engel eski haline döner

hayatındaki insanların çoğu engelin arkasında kalır

hızla uzaklaşırken

hızla yalnız kalırsın

sesler azalırken onlara ait olan

beynin daha hızlı bağırır kötü anıları kusar da kusar üstüne

ele geçirildin

çepeçevre kuşatıldın

engel yükselmedi

yarılan yerin çukurundasın

gökyüzüne yabancı

yeryüzünün de yabancısı bu yeni yerde

sana da yer yok

yani bana

iki kişiyi taşıyor oldum bir süredir bedenimde

yukarıda kalan

ve aşağıdaki

istersem atlamak üzere tırmanabildiğimi söylemiştim

fakat

yukarıdan habersiz bir kök olup daha aşağılara ulaşmak istiyorum

bir kaç dal yükseliyor ister istemez yaprak açıyorum

fakat meyve verecek olsam bile gün ışığına sunmayacağım artık

solucanlar fareler böcekler

hepimizi günün birinde ittiler

fakat buralarda da hayattayız

renklere ihtiyacımız yok

aldatışlara kanmıyoruz

böylece hayatta kalıyoruz

henüz 

çünkü ben hep atlamaya devam edeceğim

biriyle yeniden karşılaşacağım ve nihayet beni itecek

son defa düşeceğim.