Şaşırmıyorum 

Baş ağrım geri döndü 

Geri dönmek için daha haklı bir zaman olamazdı 

Bazen bir ölümü durdurmak cok yanlış 

Yavaşlatmak ise büsbütün hata

Ne yapmalıyım konusunda kararsizim

Arzu'yu hayata geri döndürmek

 Dönmeyecek 

En güzel

 Sinesine koydum yüreğimi 

Orada adalet vardı 

Anma 2

Güzel yanlarımı özlüyorum 

Cok derinlerde bir kımıltı

Ah benim eskim

Güzel yanlarım

Canım 

zaman

açayım istemezsin içimi

görmemen gereken derinlikte yaralar bunlar

bazen sana bakıyorum ve ne kadar ömrümün kaldığını hesap etmeye çalışıyorum

bazen aklımdan ölme biçimleri geçiyor

bazen ben tanrı değilim ki diyorum

bu ölü cana ne verebilirim

ölüm benimle geziniyor

bazen kitlenip kalıyorum

bir şey var çözemediğin

ölümü kim çözebilmişki; kendi içimdeki kıyımdan kalanların yaralarını sarıyorum

kendime yabancıyım

bu bedeni benden önce kullanan kişinin anıları ruhumu tedirgin ediyor sanki

etrafımda onun hayallerine dair bulgular

ben en çok o masumun kaybına ağlıyorum

bir şey var

bir ölüm

bir bozgun

adil olmayan bir yalnız bırakılma

onun anıları işte

görkemlibir ağaçtan kalan küçük yeşil bir dal gibi tutunuyorum

bir şey daha

öyküyü tamamlamaya çalışıyorum

anlatmak istiyorum

görmek istiyorum

bilmek istiyorum

yanılmadan 

yanılmayı hiç istemiyorum

bir şeyden çok daha fazlası var

hayat var mı?

parmak aralarımda kalmış ufak titreşimler

ama bileklerim karıncalanıp uyuşuyorlar

bir şey var peşi sıra ölüyor içimde bir şeyler

bir şey var çözsen tüm taşlar yerine oturmuş olacak

hikayemin tümünü istemezsin

ben bile uzaklaşıyorum

kendimi fiilen öldürememdeki sebep kendime olan yabancılaşmam

bir şey var 

acıdan başka ne olabilir ki

sana sadece gülümsemek istiyorum

başka bir şey yok

Gri

Bir nehrin ötesindesin

Bana kalirsa bir nehir

Yerleşken 

Bensizliğin 

Ne su var burada

Ne de sen varsın 

Nehrin ötesindesin 

Nehir benim çok çok ötemde 

Sana nasıl ihtiyaç duyuyorum 

Bir nehir

Bir göl 

Deniz

Okyanus

Evrenin boşluğu 

Sana her hücremle ihtiyaç duyuyorum

Beni sen var kılabilirsin

İşin aslı aldığım nefesteki pay senin

Yuruyebiliyorsam da gücü sesinin

Up uzakta bu karanlıkta görebiliyorsam 

Inaniyorsam aydınlığa sen ihtimalim

Sonum feci olursa da olsun

Razı benim

Yoksunluk belirtileri

Bu bir bilinç meselesi değil daha ziyade olusumumdaki ana sebep

Benden kurtardı paçayı bravo başarılıydı 

Bu bir bilinç meselesi değil 

Her şeyi yerli yerine koyduğumu sanıyordum 

Başka ellere toparlatiyordum

Makinalar cihazlar devreye sokuluyordu

Geri dondurulemezi mi çağırıyordum 

Benim iste kanli canlı buradayım 

Kalbimi, beynimi ellerimle yoklamak istiyorum

Benim işte henüz hareket edebiliyorum

Kalan tutkularımı körüklüyorum 

Bırakıyorum salıyorum gözyaşlarımı ağlıyorum 

Düşünüyorum birçok sonuca ulaşıyorum 

Bu bir bilinç meselesi değil 

Ruhum bir solucan değil 

Kendimi tamamlayamiyorum

Tekrar ve tekrar yenildikce azalıyorum 

Şehirlere karşı geliyorum

Şehirler birer canavar

Yutuluyorum

Bütün bir benlik meselesi bu

Bir ben bir bene karşı 

Kaçarım yok

Yeniliyorum.

Ozsefkat

Fırtına geri döndü 

İçimi dağıtmakta; yerlebirim

Ne kadar sürer bilmiyorum 

Ne kadar olur hasar kestiremiyorum

Bu halde kalkıp yola düşmem gerekiyor

Paramparçayım adeta

Direniyorum

doluksamak

Denizlerimiz birbirine karışıyor buzullarimiz eridikce

Yeni bir ekosistem

Çatışmalar 

Birleşmeler

Başkalasmalar

Artık günün birinde ayrılamazlar 

Ürkek denizim 

Eksik denizim 

Bozgundan henüz çıkmış yaralı denizim

Çeşitli sakatlıkları da olan

Kırıma uğramış denizim

Dizlerden kesik

Nasıl olurda hâlâ var kalabilmis denizim

Dalgalarım dalgalarını okşuyor 

Tuzuna hazır değil yaralarım 

Alışıyor 

Denizler

Yalnızlıklar 

Kırgınlıklar 

Affedisler 

hep geri

 bu sefer kendime mani oluyorum

tanrının yıkıp yokuş aşağı yuvarladığı bu canın tutunacak bir dalı yok

bu sefer düşüşe karşı koymuyorum

yazgıma boyun eğiyorum

hep bir ismi vardır

hayalet tam kucağıma koymuş başını

hayaletin tam kafasına akmakta yaşlar

hayalet tedirgin

hayalet kıstırılmış

hayalet canımı yakıyor

tamamıyla soğuk

isimler bozuluyor ağzımda

tatları ekşiyor, acılaşıyor

anılar anımsamazlıklara dönüşüyor

unutuyorum toz oluyor kül oluyor uçuşup uzaklaşıyor geçmiş

bir ben kalmıyorum bu yeni yabancıyla anlaşılmıyor

simsiyah

 her şeyi ama her şeyi bıraktım

sonunda o gün geldi

rahatlamış hissetmeyi bekliyordum doğrusu

ama her şey aynı

geçmiş aynı geçmiş

gelecek ise hala geçmişin etkisinde

sonunda o gün geldi

inanılmaz kırgınım ve yorgunum

işte şimdi bütün inançlarımı yitirdiğimden bahsedebilirim

tüm kapıları açtım

tüm kuşatmalardan çekildim

sonunda başka günler de gelecek

hep gelir

baş ağrıları kederler

sonunda gelen berrak olması gerekirken o kara günler

Arena

Hayvan yanımızı hatırlıyoruz 

Vahşeti hatırlıyoruz

Büyü yitirilmiş

Gözden çıkarılmış 

En ileriye atılıyoruz

Bu anılar gereginden fazla canli

Once uzerlwrine iki el ates ediyor

Sonra anlatıyorum 

kaç kişilik yaşadığım düş kırıkları

 Onunla günler nasıl geçti bilmiyorum

fakat sadece onunla geçen o on günde ağlamadım

bazen gözlerim dolar gibi oldu

sonra zaman doldu ve tekrar ağlayışlarımın başına geri getirdi beni

yürümüyorum bile

kendimi yemeye zorluyorum

daha iyi gördüm sizi diyor

sadece daha iyi hazırlandım görüşmemize

ve önceki on gün ağlamadım

akıllı bir kız olmaya karar vermiştim 

fakat canımın acısı o kadar derindi ki

ne önemi vardı gururun

ne önemi vardı şerefin

her şey önemsizdi

tek bir yalan olmaksızın bütün çıplaklığıyla anlattım boşluğa

boşluk var mıdır?

boşluk kimindir?

yokluğa anlatmış olmalıyım daha doğrusu

daha serin günleri beklemek üzere ayrıldık

hep ayrılırız

arzu her zaman yalnız kalır

yoruldum

uzun zamandır baş kelimem göz yaşları

ellerimdeki titremeyi biraz olsun durdurabildik nihayetinde

boyanmamış seramiklerimi halledeceğim ve çizime geri döneceğim

bir posta da ellerime ağlamayacağım en azından

ufak tefek planlarım var

yüksekten atlayamam 

kendimi asamam

hayır hayır henüz canıma kıymıyorum

kahrolası anılar

sıcak

ortadoğuda kadın olmak

menstrüel kıyametler

etrafı topluyor düzenliyorum

kafamın içini hiçbir şekilde düzenleyemiyorum sanki

ya da çok fazla iş var yapılacak

sadece seninle geçen dakikalarda gülüyorum dedim

bunları unutacak mıyız günün birinde

önemsizleşecek mi tüm bu sevgiler sevinçler

arttırıyorum

üstüne koyuyorum

aşırılığa kaçıyorum

kaybedecek zaman yok

bir türlü

 sabah karnımda sancılarla uyandım. işin ilginç yanı o sırada kafamın bes berrak olmasıydı. her sabah tazecik bir güne uyanırken olanları hatırlıyor ve yeniden hüzünlere gark oluyordum. bunu nasıl bırakabileceğim zamanla mı geçecek bilmiyorum. yaşadıklarımın anormal olduğuna inandırılmıştım bir vakit. sonra kaybetmenin kötülüğe uğramanın ve incitilmenin dünyasına göz attım. normal neydi? benim gibi insanlar ne durumdaydı gözlemledim. tabiata baktım. geçmişin adaletinin sağlanamayacağını kabul ettim. böyleydi bu işler. ona daha çok sarılmak geldi içimden. bu sefer hatasız olmalıydım. kendime hata yapma şansı tanımamam gerektiği inandırıldığım bir başka zalimce düşünceydi. ifade etmeyi öğreniyorum. dahil olmayı. bu benden isteniyor. uzak bir ses gibi. bir zamanlar sesimin duyulması için ne çabalar vermiştim. ne yıkımlar yaşamıştım. ne çaresiz bırakılmıştım. 

uzun zaman sonra okuma alışkanlığıma döndüm. yavaş yavaş toparlanmaya çalışıyorum. adil olmaya gayret ederim her zaman. kendi değişimime ayak uyduramıyorum bazen. bu yeni yabancıyla ne yapacağımı bilemiyorum ve kendimden ürküyorum. eski kendime dönmekten de korkuyorum öte yandan ona bakmak bile ürkütücü. zavallı, saf ve fazlasıyla iyicil. 

kısa çıkış yolum hep yamacımda. bazen gözüm ölümle yaşam arasındaki o ıslak ve soğuk geçişe değiyor. ağlıyorum. gariptir ki hayatta olduğuma işte o zaman emin oluyorum ve bu bilginin getirdiği sorumluluklarla baş etmek gerektiği endişesine kapılıyorum tekrar.

farklı karakterler

farklı yaşantılar

farklar

benzersizlikler

çıkışı buluyorum ve kaybediyorum her seferinde

iyi nedir

kötü nedir

tanrıyı bile var olmaya zorlayan tüm o kişilikler

düşünmeye ve sorgulamaya başlamak uzun bir yol. ürkütücü başlarda. irkilmeye bir ihtiyaç gibi bağlıyım bense. bilmek yaşıyor olmak demek benim için.

  fakat bazen yavaşlamam gerekiyor

bedenimin tepkileri kaygı verici bazen

kendi kendimi şaşırtıyorum.

birden mi delirir insan

durulması gereken yer neresi

kendimi durduruyorum

bedel bedenim 

yaşamak bu mu olmalı

bu oluyor

benim kelimesi

ben ve benim

devamım

büyüyüşüm

güçlenişim

var oluşum

var edişim

uğrunda cefa çekişim

değişimlerim

kopup giderken benden bütünlüğümü bozanlar

zarar görüşlerim

derinlerimi parçalayarak kök salanlardan

geriye kalan kuru köklerle başa çıkma çabalarım

benim

bir avuç dolusu su denizde nice balığa değen

dağılan

geçirgen olması gerekirken sert

gevşiyorum

sonra karnımdaki ağrılar telefondaki ses dikkatimi büsbütün dağıtıyor

yapmam gereken işe geri dönüyorum

Seni Seviyorum

 "ellerin benim okşanışlarım

benim gündelik akortlarım

seni seviyorum çünkü ellerin

ellerin adalet için çalışıyor

seni seviyorum çünkü sen benim

aşkımsın, suç ortağım ve her şeyim

seninle sokakta omuz omuza veririz

ve ikimizden de çok olduğumuzu biliriz

gözlerin benim özel sihirim

kem günlerden sakınmak için

seni seviyorum çünkü bakışın

hep ufukta ve tohumu geleceğin

ağzın ki hem sana ait hem de benim

ağzın hakkını veriyor her kelimenin

seni seviyorum çünkü ağzın

nasıl haykırılacağını biliyor isyanın

seni seviyorum çünkü sen benim

aşkımsın, suç ortağım ve her şeyim

seninle sokakta omuz omuza veririz

ve ikimizden de çok olduğumuzu biliriz

çünkü sen o içtenlikli yüzünle

hülyalı ama kararlı yürüyüşünle

dünya için gözyaşı döküşünle

çünkü sen halksın seni seviyorum

çünkü aşk dediğin bir hale değil

ne de emsal bir ahlaki mesel

çünkü biz seninle bir çiftiz

ve hep biliriz ki yalnız değiliz

seni burada seviyorum cennetimde

yani kendi memleketimde

insanlar mutlu yaşar her yerinde

buna izin verilmese bile

seni seviyorum çünkü sen benim

aşkımsın, suç ortağım ve her şeyim

seninle sokakta omuz omuza veririz

ve ikimizden de çok olduğumuzu biliriz."

Mario Benedetti 

Gecenin bir yarısında aşk

Evinin yolunu degistirmek

Acziyete teslim olmak

Milyonlarca kez dinledim ve daha da dinleyecektim

 

Kuvvetle muhtemel acılarım

Hata oluştu 

Hata oluştu 

Bir hata var

Geri dondurulemez hatalar

Bir an için yaşamak bellirsiz uzunlukta

Hayattan asla emin olma

Bu benim yedigim en sağlam sille

Ölümcül darbemin morartisinda beliren mesaj

Asla emin olma

Ama kendin ol daima

Korkma Arzu 

Yalvarırım korkma 

Mavi Alev

Şak şak şak şak 

Yüzümü tokatlayan sıcak yaz rüzgarı beni toprakmisim gibi hissettiriyor

Henüz erken

Kan tam temposunda devam ediyor yola

Bende beni hep şaşırtan bir seyler çıkmasına şaşıyorum 

Her ikimiz bana şaşıyoruz 

Tutkuyla bağlıyım hayata belki ondan

Kosumlara asiliyorum 

Deliceyim

Dört nala

Soluk soluğa 

Ter içinde 

Ölüm nehrine doğru 

Sürüyorum 

Yansımalar

Hayatın onda sekillenisine bakiyorum

Onun hayati isleyisine 

Kondurmasina üzerine 

Ciceklenmesine

Mercanlar kusanmasina 

 

Şanslı 

Türlü renkler yansıtan herkes kadar yaşamış ve farkında

Ağladığını görebiliyorum kapalı kapılar ardında 

Ama cicekleri var

Ama mercanlari 

İnciler içinde sıra sıra 

Adımlarını bazen onun yerine ben atıyorum 

Bazen onu yaşıyorum 

İmreniyorum 

Hiçbirinden haberi yok

Yanağına dokunuyorum

Gülüşünde geziniyor gözlerim 

İşte benim de sahit oldugum hayatı görüyor 

İşte yansittiklari neredeyse benim

Ah bu yakınlık duyma; ait olma arzusu

Urpertimi alıyor 

Sakinlesiyorum

Ve

Penceresini kapayıp çıkıyorum.

Havva'nın doğuşu

Onda büyüyorum 

Toprağım o

Köklerimi salıyorum 

Onda dönüyorum baska bir hayata

Yenileniyorum

Asitler salgılanıyor 

Ilerliyorken ben

Olabilir bunlar diyor

Olabilir

Biliyorum

Gövdem baska bir gövde 

Yapraklarim, dallarım yabancı 

Başka türlü bir var oluş bu

Değişmişim 

Tanıyamıyorum 

Toprağı beni icine alıyor 

Kendimi bırakmışım 

Istedigini yarat

Ya da yok et fark etmezdi

Var sayilmazdim 

Büyüyorum

Havvanım ben

Yeni bir isim alıyorum 

Benden kalan

Ayı özlemişim

İncecik 

Benden kesilip konulmuş bir parça, gökyüzünde 

Alıştım artık halime

Boğazımda koca bir yumru

Islanıp duran gözlerime

Aya hala bağlıyım 

Baska nerede gözler birleşir bir yüzle

Sakin, sevecen, merhametli ve sadık 

Sadece  bu döngüye

Döngü

Periyot

Kadın olmak

Aya bağlanmak 

Babamın türküleri bitmiyor 

Derdimin üstüne miskal dert binse perişanım, beterim

Utangacligim

Bastirilmisligim

Yalnızlığım 

Düğümleri açıyorum dislerimle

Tırnaklarımla 

Yine aynı kendimim

Zarif ve kaygılı kalbim

En çok annemin kızı olmak istedim

Bütün bu bedellere  deger miydi

Elimden gelen dagilisima engel olmadı 

Ay

Hali

Halim

Derdimi sansurleyislerim

Kuşak çatışmaları 

Her sey paramparça 

Her sey bölük pörçük

Sıra Sıra patlayan silahlar

Düğün şarkıcısının yorgun sesi

Çalgılar 

Uzaktan, alakasız ve dahil hayatıma 

Nasıl delirmedigimin bir sırrı yokmuş 

Henüz sürecin içindeymişim 

Bu günlerde tanrıya ihtiyaç duyuyorum 

Halletse halletse o halleder

Tık yok

Asitle beraber eriyor sanki bir kısmım buhar

Acı çekiyorum 

Dilim suratım uyuşuyor 

Bileklerim karincalaniyor

Suratim yanıyor 

Hayatın beni terbiye edişine izin veriyorum

Hatta uzerine uzerine gidiyorum

Artık bana yırttıracak bir şansım yok

Ne olacaksa bir önce olsun

Günlerim yaklaşıyor daha da duygusallasiyorum

Bedenim

Var oluşum 

Gerceklerim

Dağılmış bir sandık gibi

Dağıtılmış...

Her bir parcaya ağıt yakıyorum 

Yanaklarımdan koca yaşlar süzülüyor

Etrafinda ağaçlar, çimenler, çiçekler yeşermis  

Yesertecektim oysa hayatımı 

"Ashes to ashes, dust to dust"

...ölmek kolay, dayanmak zor...

Benden sonra

Kimse kimsenin icindeki yalnızlığı bilemiyor

Görünmüyor 

Tüm o mutlu anlar o tutulamaz

O kayıp 

Ne kadar hızla akıp kayboldu

Yalnızlık bir yana

Yoksunluk bir yana

Hicbir gülüş gercek degilmis gibi geliyor 

Derimi yüz 

Göğsümü yar

Tüm kötü büyüleri uzaklaştır 

Şüpheli bir ölümüm ben

Dayarsan kulaklarını dudaklarıma 

O ismi de duyacaksın 

Bu yeni bir sonsuzluk

Gidersem gideyim

Nereye gideyim

Cesedimi tüm sınırlarda gezdiriyorum

Gel diyor biri

Afgan kadınlarına bak nasıl da cesurlar

Sen de yapabilirsin diyor

Cesedimden parça parça tüm sınırlara gömüyorum

Gidemiyorum 

Ayağa kalkacak takatim yok

Burnumu yerden kaldıracak halim kalmamış 

Yeri soluyorum

Hayatım yatağın yüzeyi 

Ya da halı deseni 

Bana yardım edin

Bu seferki tembellikten degil

Bu seferki ruhun ölümü 

Gökyüzünün anlamı yok

Yüzümü çevirmiyorum ne aya

Ne de yıldızlara 

Güneş ısrarlı bir sekilde yüzümü avucluyor 

Bir pitonun yuttugu insanım 

Hadi artık boğ beni

Öğüt beni

Beraber sürünüyoruz sanki 

Azıcık nefes alıyorum 

Ayaklarım tutmuyor

Iyi degilim doktor

Bir şeyler eksik

Saydığım seyler değil 

Saydığın şeyler değil 

Biraz daha eseleyin kanımı 

Bir seyler fazla

Ah bir seyler 

Kanımda, bedenimde çok fazla.

Ben de insanım 

Yazsınlar 

"O da İnsandı."

Dalgalar, yalnızlığı ve ben

Onu düşündüm 

Onu hep düşünüyorum

Bana normali sorgulatıyor 

Bana şefkati sorgulatıyor 

Bana cefakarligi sorgulatiyor 

Bana iyi hissettiriyor 

Iyi hissetmeye hakkım oluşunun resmi o

Vardım 

Ve varlığımı kabul eden,

Sinesine sarmak isteyen biri vardı 

İşte o gün uyandım 

Yanımda onu istemedim

Fakat hayatima yon verdi 

Belki de kurtardı.

Asfaltta

Birden fazla ölüm fikri geçti zihnimden

Her seferinde başka türlü ölüyordum 

Sonra canıma kiyisimla aramdaki tek seyin

Tek bir ölümle yetinemeyecegim gerçeği olduğunu anladım

Kemiklerimle

Kurallarını yıktım zihnimin

Tüm yaşadıklarımın üstüne zaten bu neydi ki

Gece 

Zaman akmıyor 

Uyanık olmalıydım tüm gün 

İlaçlara abanmadim 

İzledim bedenimi

Bir şeyler anlattı durdu

Bir yabancı gibi baktım

Kararlılıkla bakıyorsun yuzume

Burada

Belirsizlik, dagilmislik ve acı var

Baska bir kaç sey daha eklenebilir belki

Hepsi yaşamdı.

Aman!

Her şeyi özenle yerine koymaktaydim 

Hata mi

Yapamazdim

Yapmamaliydim 

Öyle uygun görülmüştü

Her şey ozenlice yerindeydi

Ve hicbir şeyi dagitamazdim

Biraz daha toparlayabilecegim 

Ne vardi

Dağıtmak istedim

Biraz olsun 

Fakat hala yerli yerindeydim 

Bu yerli yerindeligin tüm ic yüzeyi 

İçler acısı 

Ve kanamaktaydi

Şşşşhhh 

Ses etmemeliydim

Dokuzuydu ağustosun

Bu günü hafızama kazıdım 

Kendi varlığımı 

Bak gün batıyor dedim 

Bir olta olsa fırlatıp geri çıkarırdım 

At sirtinda bir adam

Koyunlarinin basinda cobanlar

Ilk defa fark ettigim yapilar

Köyler 

Yüzüme sertçe vuran rüzgar 

Yanan acıyan suratım 

Toprak eskiden baktığım o toprak değildi

Kuru otlar daha deliceydi

Boş evler

Çirkin yapılar 

yol boyunca dikilmiş taze fidanlar

korucular

Uzakta al oynak alevler

Suya inen hayvanları izledim

Uçan bir kuş yücelerde 

Belki bir leylekti

Dikiz aynasına yansıyan yüzünde gezindi gözlerim 

Bak dedim gün nasıl batıyor 

Bu bizim son günümüz 

Olta da yoktu ki geri çekeydim 

Hızlıca uzaklaşan kan kırmızısı güneşi 

Arzu

Biraz duyguya ihtiyacim var bugün 

Bu yuzden beynimdeki rezonansı görmezden gelmeliyim

Yuzumdekini 

Aslında tüm bedenimdekini

Saçlarımı savurarak çıkıyorum içimden 

Bugün her şey temiz ve güzel 

Masumiyet

Yitiklik

Gozlerimdeki o yitiklik duygusu

Vücudumun her yerinden kazınıp atılan benin

Yası

Bir zamanlar var olduğumun kanıtı 

Ağlamak yok

Düşünmek yok

Üzülmek yok

Fakat hasret var

Bilinç yerli yerinde

Gözlerim 

Kendimi, kendi göğsüme sarıp saklayasim gelen o bakışlarım 

Hayata tüm gücümle asılışlarım 

Hissizlesen bedenimin en hassas noktalarinda kalan var oluslarim 

Neden dokunulamaz ki gozlere

Neden öpülemez

Her şey katlanilabilir

Her şey kabul edilebilir

Fakat gözlerim 

Üzgünüm 

Sizler için ne yapabilirim bilemiyorum

Hasret sizden sorulur 

Ne diyebilirim.

Sona

Yollar var 

Yokuşlar var

Yok oluşlar var 

Eksilmeler

Gün batımında otlara vuran ışığı izledim

O kamelyanin dibinde uzanmıştım bugün 

Anilar gecti gozlerimin önünden 

Kurumuş yaprakları okşadım 

Artık konuşmadığım arkadaşım vardı yanımda o zamanlar

Hatırladım 

İç dünyamda yıkımlar yaşanırken bana fotograf cektirmesini hatırlıyorum 

İlaçlar tüm anıları daha canlı hale getiriyor oldu sadece

Orada her şeyi daha kötüye götüren o konuşmaları hatirladim

Benim yapamadığımı yapsın 

Benim göremediğimi görsün 

Anlayamadığımı anlatsın 

Ortamı sakinlestirsin diye yanımda bulundurmustum onu oysa

Her seyin iyiye gitmesine ne kadar ihtiyacim olduguna daha dün yeniden emin oldum 

Her sey duzelsin istemistim

Batarken istemistim

Biterken istemistim

İhtimali bile söz konusu değilken artık 

Yine de arzulayacaktim

Aşk böyleydi 

Hayaletler ve seslerle battı gün 

Kalktım sirkelendim ayrıldım o yerden

Sert bir Hayır!

Bu hayatta olmak mı 

Hayır bu erimek

Küçülmek 

Bu bitmek.