Son kez yazmıştı bana, biliyordum
Tamamiyle dagilmistim
Seslendirme son derece zor ve verimsiz geçmişti
Neredeyse sekiz ay geçti
Sesimi çıkarmadım
Rahatsızlık vermedim hiç
Zaten öncesinde de kabullenmistim olanları
Gerçeklerini
Araya da o büyük deprem girdi
Duygularimiz ve gerçeklerimiz birbirimizden bambaşkaydı
Bunun farkına ne yazık ki çok geç vardım
Kadınlar aldı hayatina
Nihayetinde birine vardi
Benimse farkina vardığım tek gerçek ona dair sevgimin büyüklüğü oldu
Piç gibi ortada kalmış
Suç gibi işlediğim
Saçlarımı neredeyse kazitmis
Sağlıksız derecede zayiflamistim
Ona gerçeklerimi anlatmaya çalışırken
Anlamak istemediğini gözden kacirmistim
Sevilmediğim dogrultusunda hareket etmem gerekiyordu isin aslı
Ondan sonra elimi etegimi mutfak işlerinden çekmiştim
Kurabiye pişirmek korkunc bir eylem geliyordu artık
Gerçekler beni ağlatıyordu
Ağlatıyor
Ruhuma asla hakim olamıyorum.
Bedenime ise iyi bakiyorum aynaya bakarken ağlayamıyorum
O güzel surat beni şaşırtıyor
Bugün seslendirme odasına baska biri olarak girdiğimi anlayınca gozlerim doldu
Çizgi film seslendirebilecek miyim tekrar bilemiyorum
Sadece seyrettim
Inanilmaz bir mutsuzluk
Ve acı
Dağıtmak istedim
Ölmek istedim
Aynı anda acımın gerekliliginin de farkındayım
Cok düşündüm
Felek çemberinde beni dolap beygirine dönüştürmüştü artık
Çıktım kendimle bir seyler yaptim
O ağacın altına yalnız oturdum
Seveceği ve uğruna cabalayacagi kadını bulmuştu
Ondan iyi ben anladım
Ondan iyi ben tanidim onu
Fakat tamamiyle bir yabancı gibi davrandım olanlara
Yabanciydim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Noktala