"Kolay değil fakat mümkün"
Yapay zekanın bana hak vermesi rahatlattı.
Fakat mümkünlerin imkansizliklara dönüşmesine uzun süre sahit kaldıktan sonra ne hevesim ne inancım kaldı. Hayatta kalabilen kimseye sözüm yok. Gitmek isteyip gidene. Kendimleyim ve sadece kendi kendime düşünüp duruyorum. Yaşıyorum. Evet yaşamaktayım acı çekiyor olsam da.
Canım çıkıyor sanki uzun bir can veremeyis yasanmakta olan. Fakat onun yangınında kül olmuş bir orman gibi olan hayatim küçük filizler veriyor yer yer kendi ciceklerinden açıyor.
Bazen kendime yazık etmisligime şaşırıyorum
Aynaya bakıp inanamiyorum
Aynada yazık ettiğim gercekler var. Onu şaşırtıp güldürürkenki kendimin varlığına şaşırıyorum.
Her şeyi yazmak istiyorum. Bir çok şeyin idrakinda olmadan hesapsızca sevislerimi, onun gidişiyle farkina vardığım acımasız gercekleri ve sırf talihsizligimden kendimi derinlikli bir sekilde tanıma yolculuğumu. Değişimlerimi, dönüşümlerimi hala uğraş verdiklerimi.
Tabi zaman ve şartlar müsaade ederse.
Tüm bir toplumla mücadele edip ona siginisimi ve yapayalniz birakilisimi.
Perde arkasını
Cinayet benzeri o hikayeyi aydınlatmak ilk amacım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Noktala