Yillar sürecek bir kabusun içindeyim

Peki ya seni kim duydu

Kanatların erirken kim gördü

Bir dokunuş daha arzularken kim başka tenlerde can buldu

Sonra bir tene vardi da duruldu kim

O durduğu teni kim işledi 

Kim koydu oraya

Tanrım işte şimdi gözlerimi oydun 

Baktım ama göremedim 

Görmek istemedim

Bilmek istemedim

İnkarim sana kadar vardı

En zayıf halka benim

Tüm ölümler bende gerçekleşiyor 

Tüm karanliklarin kapısından içeri ben adım atıp 

Düşüyorum 

Sonsuz bir hiçliğe