25 Haz 2011
20 Haz 2011
17 Haz 2011
yutulmuş iğnelerin anısına
bir şey görüntünün ve bedeninizin içinden sizi çekip almaya çalışırken tam o sırada hapşırmak kadar öldürücü bir başka şey olabilir mi? karmaşa dışında?
:)
artık toplumsal cinsiyet rolleri falan havaya fırlatılmış olacak ki kütüphane kartımı eline ilk gelen mavi kart olarak doldurdu memur bey :)))
çok okumalı belki akıl başa gelir deyü...
çok okumalı belki akıl başa gelir deyü...
16 Haz 2011
önce sağa sonra sola bakmadan ilerleyen saatlere çarpan plakasız araba
bulunduğum şehir düşüncelerimi yüzüme sürüyor, yüz kızartıcı bir eylem bu.. ellerinin akıp gittikleri, içine çektiklerin biraz ilerimde duruyor... izlerin damarlarımı yakıyor, kalbim sıkışıyor. ellerim bu anın en sefilleri gibi ne yapacaklarını şaşırmış yere çarpmak isteyen dizlerime çarpıyor ara ara... nasıl farkına varmıyorsun nasıl birkaç tırnağında izi asla silinmeyecek. uzamalarıyla geçmeyecek yüzsüzlüğünü... ağlamak bir şeyi değiştirmiyor ya en azından yanan yüzümün insanların bakabileceği bir seviyede tutuyor... ağzını burnunu dağıtmak isterdim, kas gücüm olmayabilir ama ağzın burnun yamultulmakla biraz da kafan kırılmakla olaya girersek aklın başına gelebilir...
15 Haz 2011
12 Haz 2011
08.06.2011
Bir günü bitireceksen sıradan mı sıradan güneşten af dilen ve doğadan renk…
Yapamıyorum aynı sözler süremem dilime birlikte mutlu olalım diye.. eğilip kalkmaların boyun eğmelerin dil dökemelerimin önüne geçemiyor; başına geçirdiğin kese kağıdının ıslandığının farkındayım başına çenemi dayayıp yüzünü göğsüme gömerek sarılıp ağlamamı bekleme
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)