bulunduğum şehir düşüncelerimi yüzüme sürüyor, yüz kızartıcı bir eylem bu.. ellerinin akıp gittikleri, içine çektiklerin biraz ilerimde duruyor... izlerin damarlarımı yakıyor, kalbim sıkışıyor. ellerim bu anın en sefilleri gibi ne yapacaklarını şaşırmış yere çarpmak isteyen dizlerime çarpıyor ara ara... nasıl farkına varmıyorsun nasıl birkaç tırnağında izi asla silinmeyecek. uzamalarıyla geçmeyecek yüzsüzlüğünü... ağlamak bir şeyi değiştirmiyor ya en azından yanan yüzümün insanların bakabileceği bir seviyede tutuyor... ağzını burnunu dağıtmak isterdim, kas gücüm olmayabilir ama ağzın burnun yamultulmakla biraz da kafan kırılmakla olaya girersek aklın başına gelebilir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Noktala