çobanların tapınması

Göremeden gördüm, yokoldu dünya, o gece,
yarılan gökten kumru gibi üstüme
gelen, Korku'ydu, kulaklarımda gezen soluk
doluyordu içime ve yasak, dünyayı kuruyordu.

Söylenmeyen bir şarkıydı her şey, duyduğum en güzel...
Ürperirken, titrerken, çırpınırken önünde, çocuklar gibi,
güvenle, duyduğum... Birden, belirdi dünya yeniden.
Gelecek içimde, gömdüm çıplaklığı gözlerime.

Karanlıktı gece, sessizliğin içinden süzülen
bir yıldızdı, gök ışıdı, bakakaldım. Unuttum.
Unutuldum. Zaman harabeye çevirdi ruhumu.
Hem, hiç aynı yere bakmadık, hiç gülmedim.
-L.Y - kayıp ruhlar isimsiz adalar