13:27

Eksilen rakkamlar ve düşüp kalan bir tarihe yerleşmiş  bir kadın, havada durmaksızın uçan bir bıçakla kesilmiş olabilir dili, şarkı bile dinlemek istemiyor kalemi gözlerden ırak kullanıyor ama kullandığından eminim bundan vazgeçmeyecek tüm dansı kaleminde yatabilir. ancak bedeninden silmiş olduğu kimsenin durduramayacağı vücut kıvranmaları tırnaklarının altından fışkırtılacak kendi tarafından, saçlarını kırpacak kendini sunacak göğe, içimi gösteriyorum diye haykırırken bedenini saran herşeyden sıyrılma isteğinin üzerindekileri kendine bile hisettirmeden içine yavaşça sızdırdığı bir tutku olarak yerleştirecek dudaklarının ucuna kilitleyeceği gülümsemeyle..
Bazı gözler yırtılan şeyleri severler altından güzel insan bedenlerinin çıkacağı, katil insanları açığa çıkarmak birlikte aynı suça bulaştıkları, belkide iki ucu keskin bıçak olduklarını bile söyleyebiliriz birbirimize, kabul edilir bir şey olur. Yanlışlıkla değil hak ettiği bir yaralanma bu kesilen dilin yaşadığı…
Kadın başka bir kadının beynini yakan dansını küstahça dudaklarından bırakıyor öper gibi yapıp, kadınsa umursamıyor bırakıyor kendini zevk alabileceğini de biliyor hatta bir defasında kendi uzanıyor omuzlarına kulaklarına batırmak istiyor ucu sivri kalemini sadece merhaba diyor boynuna ışıltılı bir kolye takıp kadının, son tadına varıyor ve ayrılmasını biliyor uzaktan göz ucuyla seyretmek üzere illeri zamanlarda.