beni aldattın, bana yalan söyledin.. oysa herşeye dayanabileceğimi sanıyordum her şeye rağmen sevebileceğimi ancak tükenebileceğimi unutmuşum
oturup aldatışlarını mı izleyecektim kendimi tükete tükete acı çeke çeke ahmak gibi evet ahmağım ama tükenmiş olan bir ahmak oturupta beni tüketişini izledim benimle dalga geçer halini izledim
bile bile yaptım ama bu durumun üzerine bir sevginin varığından bahsetmeni de duymak istemedim o zaman ikinci kez ölürdüm ve ben ölmek için daha çok yaşlıydım hadi bakalım sür sefasını elindekilerinin ve aklının insanları aldatabilme özelliğinin
ama benim yıllar yılı göğsümde sıcacık tuttuğum, koruduğum şeyin parçalanmasını görmüyor olman ya da umursamıyor olman dah da kötüsü zevk alıyor olman benim yokolmayacağım demek değil ki..
senin damlalarınla kirlenmiş kitreyi döküyorum ruhuma tekne bomboş ama ruhum kirli kalacak kirli bir rengarenklik ayaklarımda fışkıran kendi kanım üzerimde kirli bir renk cümbüşü ne anlamım var işkenceden başka..
her şey çoktan parçalanmıştı çoktan bir işe yaramazlık halinde bir hikayeyi anlata duruyordum, hoşuna gidecek cümleler mi bekliyorsun yapmak istediğim şeyin herşeyi kendimle beraber havaya uçurmak olduğu durumda içimdeki tüm sevginin beni zehirlediği halde sevmeye devam edişime aldırmadan kendini düşünüşüne dokundukça ben daha çok bencilleşmeninn elimi parçalayışının acısını çekerken sırtını dönüşlerin
ahmağım ben hala bir ahmak..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Noktala