ateşte

benim ilk masal diyarımdı o köy dayımların yanına giderdik yazın, annemler çalışırdı ama ben daha çok küçük olduğum için keyf yapardım tüm manzarayı içime alırdım, düşlerime girerdi..
tepe şeklinde bir kalesi vardı, kalenin yanında bir orman vardı arkada bir göl yandada bir göl.. gölün biri kaynak suyundan beslenirdi ve balık kaynardı, bir sürü de yengeç olurdu ki bir defasında kocaman bir yengeç görmüştüm, köyden geçen yabancılardan bazısı yengeç pişirirdi ateşte bizse gölün kenarına bir havuzcuk oluşturur oraya balıklar girince de ağzını kapatırdık sonra da orları bir güzel pişirirdik. bu benim ilk yemek deneyimimdi beş altı yaşındaydım.. sudan ödüm kopardı diye bir kayaya oturup içini seyrederdim tabi o zamanlar kurbağaların başkalaşımından haberim olmadığı için göldeki küçük tuhaf hayvanları hiçbir şeye benzetemezdim balık sanırdım ama çok çirkinlerdi..
tepenin arkasındaki göl çok korkunç gelirdi çok derindi ve müthiş bir manzarası vardı, içine düşmekten korktuğum için pek yaklaşmazdım ama çok etkileyiciydi ne acıdır ki duyduğuma göre kurumuş şimdi.
içine saklanılmak için insanlar tarafından oluşturulmuş tepe tam bir gizemdi bir defasında kuzenimde elimizde çekiç kazıya çıkmıştık bir testiyi tutum  bir heyecanla ama dibi yoktu ah ne hayal hazine bulacaktık hah hah tabi bulamadık düş işte ama bulan varmış bir zamanlar.. içinde mezarlık falan olan kısmı vardı, köye tarihi eser kaçakçıları gelirdi köylülere buldukları karşısında halı falan satarlardı.. rüyalarımda içine girmeye çalışırdım kalenin.. çok hoşuma giderdi başımızı alıp giderdik sonsuz düzlüklere.. bir aile vardı orda onların çocuklarıyla arkadaşlık kurardım pek hatırlamasam da oldukça güzeldi.. geçenlerde karşılaştım içinde öylece kalmış ya da içimizde çocukluk arkadaşlığımız pek bir heyacan vericiydi ve işin güzel yanı şu an bulunduğum şehirde bulunuyorlar..
böyle içimde bir yemek yapma tutkusu kabarınca beynimde anılar mı canlandı nedir işte hatırladım ha bir de dayımlarn hindi yavrularının kafalarını suya gömüp boğduğum söylenir sadece bir söylence olmasını temenni etsemde ne zaman bir hindi görsem sinsice gülerim ama hiç öyle sinsi falan değilim..