Diğer inanclarimdan da alıp goturmemis olsaydın
Hiç sorun değildi
FAKAT
Bunlar da geçer
Artık ne kalmışsa geriye
Diğer inanclarimdan da alıp goturmemis olsaydın
Hiç sorun değildi
FAKAT
Bunlar da geçer
Artık ne kalmışsa geriye
Gerçekler sabırlıdır
Ve inatçı
Şimdilerde
Şimdilerde teslim oldum
Baş kaldırdığım yok
Hatta kendimi cezalandiriyorum
Fakat ne gerek var
Gerçekler duragandir, kaskatı
Belli boyutta
İstersen uzaklaşıp görmezden gelebilinir
Sapliyorum en sivri ucundan kalbime
Yavaştan deliriyorum sadece, ölmek şöyle dursun
Bütün parçalar uzaklaştı
İceridekiler söndü iyiden iyiye
Varlığım büyük bir sessizlik içinde
Beni alıp götüren zamanın nehri
Beni bir ceset gibi şimdilerde
Değilim desem aptalca inanıp
Değilim bir kurban desem
Çıkılacak bir rüyada da değilim oysa
Her şey uzaklaşmış
Ölünün kulakları bunlar
Şahidim yaşama
Gürültülere
Uzaklasmalara
Ruhumun yanık bir kokudan ibaret varlığına
Sessizlik
Bütün hikayeler ve hisler fazla
Sevdasının denizinde balıklar, mercanlar
Gördüm
Karsilasmamiz
Ayrilmamiz
Olağan, kader
Benim dünyamda yangınlar
Kupkuru çöller
Benim dünyam
Böyle miydi?
Islak ayaklarımda kumlar
Uzanıp hıçkıra hıçkıra ağlıyorum
Onun dünyasında hayaletler
Benler
Benim dünyama inmekte gök taşları
Düşmekte olan yıldırımlar
Dinginligindeki tek gürültü kafasının içinde
Hiç gizlemedigi ayan beyan benler.
Ben
Bu benden
Bu beden
Beden ben
Ben yokum ki ben
Önümdeki açık yola rağmen engellere carpa carpa devam ettim
Hem korktum
-Öyle çok korktum ki-
Hem de ölmek istedim
Endise ve beraberinde gelen korkularin eline verdim hayatimi
Hayatta kalmaya çalışırken başta
Şimdi sadece sona yaklaşıyordum
Sonları düşlüyorum
Gerceklestiren ben oluyorum
Korumak isterken sınırsız ve büyüsel yanlarımın olduğunu da sanmıyorum
Ama istiyorum
Yaklaştım, karsisindayim endiselerimin
Bir süre manzara karsisinda üzülüyorum
Sonsuz ucsuz bucaksiz korunmasizlik alemim
Sözlere kulak asıyorum ve gevsiyorum
Çok acelem var
Çok geç kaldım
Durup soluklanacak ne bir yer,
Ne de zaman var
Panik
Karmaşa
Endişe
Hayal kırıklığı
Korku
Keder
Üzüntü
Kahrolus
Yetersiz hissettirilmeler
Suclanmalar
.
.
.
Masumiyet
.
.
.
Yaşamla kurulmuş olan çaresizce bağ
.
.
.
Yılların acısı
Hemen geçsin, hemen!
.
.
.
Daha fazla kandirilmamak adına
Mucizelere de kapalılık
Sular yükseliyor yine zihinde sagda solda bulunan bir iki sağlıklı düşünce maalesef alabora
Yere uzanıyor geçmiş uzerine yikilirken
Neyse ki artık yara almiyor ya da deforme olmuyor
Sadece acıtıyor
Sarıp sarmalayan bir sevgi ister istemez deriyle birleşir
İşte bu yüzden her ayrılık yuzulmus bir deri gercegini de bırakır geride
Ya hic giyinmeyeni acitmaz
Ya sessizce sıyırıp ustaca ya da baska usta ellerin yardımıyla baska derilerle değiştireni
Biraz iyilesilse de en fazla gözünü hayata karşı karartmış romantiklesmeden duramayan bir kahraman
Ya da acımasız bir antikahraman yaratır
O da olmadı ölüm fikrine sarılıp duran bir fani oluverir bu bir nevi yanık derili
Dağılmış zihinler
İçgüdüsel yaşam mücadeleleri
Derisiz düşünceler
Derisiz duygular
Her sey korunmasız
Tek başına bırakılırsa ucube iyilesmeler
Uyku ilaçları
Tüm bu dağınıklığın ortasında
Kıvrılıp yatıyorum
Cevapları teker teker buluyorum
Benim bana ne olduğunu anlatmadan karsinda otururkenki
Seninse her şeyin farkındayım bakışlarını zihnimden atamıyorum
Aşk demek istemediğim bir duyguyu buyuturken
Urkerek, urpererek nefes alırken
Sağ cebimde ölümü okşuyorum
Büyütüyorum.
Yüzeye bıraktım kendimi
Sırt cevirdim hayata
Mümkün mü?
Çoğunlukla dalgalarla gömülmeli
Fakat artık geri dönmem
Mücadele etmem yasamla
Dalgalar sadece inerken beslenip geri döndüğüm molalar demek
Artık geri dönüşler bundan ibaret.
Kalan zamanımı yüzeyi ve dalgaları
Bedenim ve ruhum kimiltisiz bir haldeyken
Kesfetmekle geçiriyorum
Varoluşum artık sadece şahit olmalar üzerine
Yalnızlığın bir bicimi yok ki bende
Kac parçalı bir hayatı bir arada tutmaya çalıştım
Da
Kaçı kaldı elimde
Zayıf parçalarımı yuvadan atıyorum
Geriye sadece bir hayvan kalıyor; yırtıcı
Kendi içinde bencil
Bunu istemiyorum
Direniyorum, beni yaniltmak uzere konulan duvarlara
Kimi uzerime devriliyor
Kimiyle beraberce devriliyorum
Kacinilmaz sakatliklarimla ofkem dağılıyor.
.............》》》》Koşuyorum,
Bir tek gerçeğe, koşuyorum
Çoğunu deneyimledigim, dezavantajlarla dolu hayatı yasamak yerine, artık
Gozlemliyiyorum
Tek bir bicimi yokmuş kabul gormeyisimin
Hepsinin ortasinda tep tekim
Sessiz ve donuk bakışlarla durmuş
Derin soluklar ve gözyaşlarıyla
Acı çeke çeke
Yaralandığım yerlerden filizleniyorum
Yaralandığım yerlerden akillaniyorum
Istersem oralardan öle de biliyorum
Yaralarıma ruhlar üfleyip salıyorum
Sıradan bir hayat isterdim
Sessiz ve sakin
Hala istediğim sadece bu artık mümkün bir durum olmasa da
Olasılıkların sona erdiğini görüyorum
Artık bu baska hayatın icinde
Yok baska seçeneğim
Kendimi yetiskin bir bedende bir yola hazırlıyorum.
Bu gün birini kahkahalara bogdum
Bu gün koşturup durdum
Sinavimdan kalacağımı anlayıp sakinligimi korudum
Kendimi tebrik ettim
Bir takım seyleri yoluna koydum
Ağlar gibi oldum sonra duruldum
Yeni yeni farkına varabildigim şeyler için kendime sefkat gösterdim
bir şaşkın oluşumu hoş gördüm
Olaylar çözüldükce bu gün de gevsedim biraz
Ben bugün biraz daha sevdim
Bilinç dışının kusurlu bilinçli olma haline
Kendime unutmayayim diye
Bu gün yine sira dışı kaçınılmaz ruyalara yol alırken
Yerlestim biraz daha
Degistim biraz daha
İşlevini kaybetmis blr takım şeyleri daha ger li dönüşüme koydum
Tesekkurler Tanrım
Kasabada bir tam yasamlik yaşamı yaşattın bir günde
Yeni hikayelere dogru...
Bir acımama şöleniydi
İştahla
Acıttı
Neredeyse delirtti
Neredeyse gebertti beni bu şölen
Ve solenleri zalimlerin sonsuza dek sürmekte
Bir dava divanda
Bir yabancı aynı bedende
Bir bilge çekmiş eline zihnimi
Iste sevdigim adam böyle bir kabusun icindeyken buldu beni
Ve sabırla dinledi
Iyilestirdi
Bakın yine hayattaydim bir miktar
Onunla mücadeleyi
Ve öfkeyi yeniden ele aldım
Bin yıl beraber yaşadık
Yer degistirip durduk hayatlarimizda
Bin yılda kaybettirilen kendimi
Bir parça yeniden buldum
Çok çalıştım
Daha ogrenecegim ve yaşayacağım çok sey vardı
Bin yil büyüttü beni
Bin yıl ağlaya ağlaya
O masum halime yansam da
Ister istemez akıllandım
Ne bir gurur ne narsist bir düşünce
Oz saygi neymiş onda tastamam gördüm
Kimseye egilmeyen başımla bir ona eğildim kaldım
Seni ben çoğaltacağım
Seni ben büyütecek
Seninle büyüyeceğim
Beni sen onaracaksin
Seninle daha çok yürüyeceğiz
Seninle hep