Korunma ihtiyacından büyüktü korkuları
Tanrı boylesinden hoşlanır derlerdi
Bir kere değdi mi o eller, bir kere kucakladı mı?
Kucaklamaz!
Önce göz yaşları, sonra göz yaşları ve hep..
Ufak tefek cevaplar, parmakların arasından süzülüp akan ufacık gerçekler
Tahtadan bir insan oldum, sabit bir nesne, havada asılı duran varlığı kuşkulu bir seydim bazen de
Nice biçimler değişiyordu
Artık sadece insan olmaktan ibaret değildim
Fakat tanrı yine yerli yerindeydi
İnsanlar tanıdım!
Tanıdığım sandığım her şeyin yabancisi şimdilerde
Ne tanıdık ne yabancı sadece izleyici oldum bazen de
İzlemek hikayem bittikten sonra başladı
Duygularım yokken, hiç bu kadar soğuk kanlı olmamisken -tanri da başkalarıyla ilgileniyorken- yerini salt hayat aldı
Yer açtım ...
Ona yer açtım.
Ay geçti, yıl geçti ve yıllar geçmişti artık
Yollar, şehirler...
Hucrelerim değişti
Her biri artık ona aşina yeni hucrelerimdi
Yeniden şekillenmiş
Şişman ve ağır duygular
Delici ve yakıcı
Geçtiler
Şimdi bekleyen bir takım ödevler ve istekler
Yeterli uzakliktayiz geçmişten
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Noktala