Yazdıklarım ürkütüyor beni artık sanırım ara vermeliyim biraz
Ne yaşıyor olursam olayım artık kayıt tutmak istemiyorum. Kayıtlar hatırlatıcı görevi gördükçe tetikleyici olmaktan geri kalamıyorlar. Ürkütücü ve sert gerçekler işte yüzyıllar geçse bile aynı hissettirecek. Zihnim yeterince güçlü hatırlamak konusunda. Yeterince görüp geçirdim neyin ne olduğunu ve ne olacağını da kestirebiliyorum. Delirenleri ve canına kiyanlari anlayabildigim evreye kadar geldim. Artık hak da talep edebilirdim. Tanrının ve insanların ne yapmaya çalıştığı; insanların yirticiligi ve bencillikleri artık kafa yormak istemediğim şeyler. Bütün bu yıkımlar dan sonrasini görmek istiyorum -ilerleyen zamanın icindeki var oluşumu -. Zevksiz, tatsız, sancılı, sarsıntılı olsa da kendime ragmen.. kendime ragmen ama baskilamadan.. istediği kadar bir köşede aglayabilir...
Umarım bir süre buralarda olmamayı basarabilirim. Belki de hiç geri dönmemek üzere, güle gule.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Noktala