O günlerde her şey yıkılır her şey dağılırken

Huzur, bir parça huzur çıkar sanıyordum yazdıklarımın icinden

Siyahlar tam siyah, beyazlar yerli yerinde oysa şimdi

Ne büyük yıkımlar ne de simarikliklar 

Yaşamın -ellerimle cirpa cirpa suyunu- geldiğim kıyısında 

Sudaki yansımalarını iztemekteyim insanların 

Büsbütün hatalı mıyım..

kimi dalgalı fırtınalı günlerde ne aradım 

Şimdi herkes sakın, su sakin 

Şimdi de yasiyorum, o günlerde de hayattaydim 

Tüm ilkelce duygularimdan ariniyor muyum

Vahşeti sevmemiş mıydım hiç

Orada artık sadece ses var olabilir

Burada sadece görüntüler