-

Kendi içinde bencille bir yolcu hic tanışamaz

 Yalnızlığın bir bicimi yok ki bende

Kac parçalı bir hayatı bir arada tutmaya çalıştım 

Da

Kaçı kaldı elimde

Zayıf parçalarımı yuvadan atıyorum 

Geriye sadece bir hayvan kalıyor; yırtıcı 

Kendi içinde bencil

                    Bunu istemiyorum 

Direniyorum, beni yaniltmak uzere konulan duvarlara

Kimi uzerime devriliyor 

Kimiyle beraberce devriliyorum 

Kacinilmaz sakatliklarimla beraber ofkem dağılıyor.

           .............》》》》Koşuyorum,

Bir tek gerçeğe, koşuyorum 

Çoğunu deneyimledigim, talihsizliklerle dolu hayatı yasamak yerine, artık 

Gozlemliyorum

Tek bir bicimi yokmuş kabul gormeyisimin 

Hepsinin ortasinda tep tekim

Sessiz ve donuk bakışlarla durmuş 

Derin soluklar ve gözyaşlarıyla

Acı çeke çeke 

Yaralandığım yerlerden filizleniyorum

Yaralandığım yerlerden akillaniyorum

Istersem oralardan öle de biliyorum

Yaralarıma ruhlar üfleyip salıyorum 

Sıradan bir hayat isterdim

Sessiz ve sakin

Hala istediğim sadece bu artık mümkün bir durum olmasa da

Olasılıkların sona erdiğini görüyorum 

Artık bu baska hayatın icinde

Yok baska seçeneğim 

Kendimi yetiskin bir bedende bir yola hazırlıyorum.

 Acıyı tastamam keşfettikten sonra aşkı anladım 

Az uyku

Bu gün birini kahkahalara bogdum

Bu gün koşturup durdum

Sinavimdan kalacağımı anlayıp sakinligimi korudum 

Kendimi tebrik ettim

Bir takım seyleri yoluna koydum 

Ağlar gibi oldum sonra duruldum

Yeni yeni farkına varabildigim şeyler için  kendime sefkat gösterdim

bir şaşkın oluşumu hoş gördüm 

Olaylar çözüldükce bu gün de gevsedim biraz 

Ben bugün biraz daha sevdim

Bilinç dışının kusurlu bilinçli olma haline

Kendime, unutmayayim diye

Bu gün yine sira dışı kaçınılmaz ruyalara yol alırken 

Yerlestim biraz daha

Degistim biraz daha

İşlevini kaybetmis blr takım şeyleri daha geri dönüşüme koydum

Tesekkurler Tanrım 

Kasabada bir tam yasamlik yaşamı yaşattın bir günde 

Yeni hikayelere dogru...

-

Gdolu ruhlar artık her taraftalar

Bedenimde ruhum icin gerekli her maddeyi uretebiliyorum artık 

Daha az hatalı karışımlar 

Daha leziz sonuçlar 

Bedenimden aynı şekilde başkalarına daha keskin tatlar

Ve dokunuşlar

Kendimden büyükçe eserler bırakıyorum geriye 

Eskiye nazaran 

Bu yapabildiklerime inanamıyorum 

Bedenimden bedenime karşı şaşırışlar 

Tanrıyla bile neredeyse yüz yüze

Düpedüz bilgi çağı 

Tık! Yeni hissimiz

Dayanabilemiyoruz

Tık tık tık tık tık tık...

Gerçeklere karşısında çıplak, savunmasız 

Tık tık tık tık tık tık...

Vuruluyor 

Son bir tık 

Düşüyoruz

.

.

.

Ufnot

Yabanil yanlarımı sevip koruyacağım 

 Hayatın kendisi bir kurgu 

-

Serseri bir beyefendi

Bir acımama şöleniydi 

İştahla

Acıttı 

Neredeyse delirtti 

Neredeyse gebertti beni bu şölen

Ve solenleri zalimlerin sonsuza dek sürmekte 

Bir dava divanda

Bir yabancı aynı bedende

Bir öteki çekmiş eline zihnimi vermişim eline

Iste sevdigim adam böyle bir kabusun icindeyken buldu beni

Ve sabırla dinledi 

Iyilestirdi

Bakın yine hayattaydim bir miktar

Onunla mücadeleyi 

Ve öfkeyi yeniden ele aldım 

Bin yıl beraber yaşadık 

Yer degistirip durduk hayatlarimizda

Bin yılda kaybettirilen kendimi

Bir parça yeniden buldum

Çok çalıştım 

Daha ogrenecegim ve yaşayacağım çok sey vardı 

Bin yil büyüttü beni

Bin yıl ağlaya ağlaya 

O masum halime yansam da

Ister istemez akıllandım 

Ne bir gurur ne narsist bir düşünce 

Oz saygi neymiş onda tastamam gördüm 

Kimseye egilmeyen başımla bir ona eğildim kaldım 

Çoğu seyden haberdarim da tanrım 

Bana sabrindan ve siddetinden ver 

Kuşkusuz

Seni ben çoğaltacağım

Seni ben büyütecek

Seninle büyüyeceğim 

Beni sen onaracaksin

Seninle daha çok yürüyeceğiz 

Seninle hep

Ao romper da Aurora

-

Résonance

Hata mesajı

 kendimiz olamadıkça kendimizi bir başkasından yaratmaya çalışır dururuz

Caydığım

Beraber bir yola koyamadik su hayati

Ofke ve cesaret,

Mertlik ve gurur değil temel gereksinim

Güvende,

Tüm kabusları bitmiş olan olmalıyım hele bi' önce 

Cevabı arıyorum 

Ve cevaba adım adım yaklaşıyorum 

Cehennemin göğsüme bırakılmış tanrım 

Alevler daha bir harlaniyor simdilerde

Oysa ağlıyorum 

Geldiğim yolu bastan sona bir izle.

Durdur ellerimi bir yerinde

Al beni, gizle

Bu şimdiler var ya bu şimdilerde 

Neler var, neler

Göğsümü gere gere bu utancı yaşıyorum oysa

Ağlıyorum 

Acımı yaşamak yani

Damarlarimda gezinisini hissediyorum

Üşümesine göz yumuyorum 

Burada dur denen yerde cosuyorum 

Tumseklerden geçen nehirlerin balığı

Her özlemim sana doğru yine bak

Her özlemimdi beni delirten 

Ehlilesmisim 

Garip eski Arzu olmuşum bir yandan da

Titreyerek ağlayıp sarılıyorum bu gerçeklere

Kendime karşı savaşıyorum son zamanlarda

Böyle mi vuracağım yaralarıma dikişler 

Yaşamı kucaklıyorum acısıyla tatlısıyla 

Her şey yerli yerinde 

Her şey tıkırında

Eksik olan ne varsa tastamam

Bir tek

"Yaralar var hayatta, ruhu cüzzam gibi yavaş yavaş yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar."

Bir kader gibi

Bir kanser gibi

Azalttikca ruhumu saran geçmişim 

Maalesef geçmişim 

Olanın olmuş olduğu 

Neymiş?

Her şey yerli yerinde

Fazlasıyla..

Her özlemim sana doğru 

Arsum..

-

Sword of Damocles (Externally)

kaldık seninle baş başa tanrı olmana rağmen beni dinlemeyecek misin

 ağlamaktan korkmamayı öğrendim

insani tüm gerçekliklerime sarıldım

fakat geceleri rüyalarımda ağlamaktan yüzü kanayacak hale geliyor olmayı görmek üzüyür beni tanrım

seninle bunu konuşalım mı?

Alarm

bana akıl basmışlar gibi 

acılar da azalmış gibi

Fakat kabuslar yerli yerinde

Fakat delirmek istiyorum belki de 

Dayanılmaz acılarla baş edemiyor yine de;

Üç kuruşluk aklım

beni daha iyi görmedin

Bilirsin insanız iyi rol keseriz

Senin hikayemde olmadığın zamanlarda yine delice ağladım

Fakat yeni yaralardan ve acılardan korkmadan delice de savaştım

Kazanç yoktu böylelikle

Aptal bir aşık değiLdim artık

Yalnız bir savaşçı

Yani bilgenin de dediği gibi

Bütün ümidim kendimdeydi.

Başka çare yoktu da akıllandım

Aklımın bir çaresizce harcanan o bütünüyle baş başa bırakılınca farkında bile olmadığım kendime şaşırdım afalladım 

ölümler

acı çekmeden anlayamıyorum 

göremiyorum

hissedemiyorum

gerçeği

-

-

bitime dönüş

 boşluğu takip ediyor gözlerim

bedenden yayılıp boşluğu dolduran 

sevgileri yutan

terk edilmiş kılan yeni boşluğu

tesellileri bir bir deviren

elleri üşüten

yeni gerçeği

bu başka hayata geçişi

bu beraberinde kendini geride bırakışı

bir takım inançlara sığınışı

anıların hayaletlerinden bu kaçış sığınış yakalanışı

kayıp bu kayıp

kaybı

sürüklenişi boşlukta 

bilincin yanılgısıyla acı çekişi

hatıralar da hayatta kalma içgüdüsüne sahipken

seni parçalayışını

gerçeğinde üreyen bu yeni kanserleri

bendekilerden biliyorum

görüyor gözlerim.

yaşadım 

yaşıyorum

yaşarken sen henüz başındayken

ben yayılmasının durmasını ve küçülmesini yaşıyorum.

hepimizin boşluğu bir

şahit oldukça tetikleniyorum.

-

Ne bu mitolojik yaklaşımlar

 Dilek dağına çıkmış ağlayarak dua ediyordum

Ya tutarsa!

Coração Vagabundo | Gal Costa e Rubel

 Özlemek yetmiyor yaratmak gerek

-

Şarkılar söyleyip kurtulmak

Kendimi kazıyorum 

Açıyorum zihnimi bir neşterle

Uyutulmadan

Uyuşturulmadan 

Elime tutuşturduğu her parçayla yer değiştiriyorum 

Kendim dediğim şeyi eksiltiyorum

Sana öyle inanıyorum

Kendime öyle yanıyorum

Arkamda up uzun yıllar, yıkık dökük bu günümü sarsan

Yeni direkler dikiyorum gerçeklerden

En gerçeği olmaya çalışıyorum

Gün geçtikçe köklerim güçleniyor

Gövdem güçleniyor 

Yapraklarım kocaman ve yeşil

Gövdemdeki oyuklar duruyor 

Hep duracak

Ne bir makyaj, ne bir inkar

Oyuklardan sızıyorum, zorlanıyorum

Zamanla ben büyüdükçe önemsiz,

Fakat hep orada.

Bulutları delip yeni bir hikaye yazmaya uzanıyorum.

Gerçeklerle barışık

 Bir gün her şeyi halledebilen Bir adama denk geldim

Delik deşik edilen kalbimi fakat tanrı bile kurtaramamaktaydı

Bir gün tüm deliklerini gezdirecektim 

Eskiden görkemli olan bu yerin

Ve sonra çıkacaktım tanrının da karşısına 

Yaracaktım göğsümü

İşte göremediğin

Belki de önemsemediğin 

Kalan parçalarımla ne gülmenin ne de acı çekmenin  yok bir farkı görebildiğim

Bir daha da yeni bir yaşama da tamamlama beni

Budur isteğim

Sayfa 13 den başladık

 "Beş yaşındayken kaçmaya başladım. Gerçekten istediğimin, kaçarken birinin peşimden gelmesi olduğunu yetişkin olana kadar fark etmedim." 

~Willie Aames