İz

Ya ben?

 Yanılırken 

Ben değilken 

Unutulurken 

Akıllardan silinmişken 

Kimim ben?

Inancimin halatı koparılmışken 

Yere çakılmışken ben

Bir baş belası muamelesi çekilmisken ben

Şaşkınken ben

Gizlilerin, saklıların diyarından sürülmüşken ben

Boşalttım tüm iceridekileri

Her şey tepeden tırnağa hata olarak görünmeye başladı gözüme 

Tüm bağlar, bağlanmişliklar

Gülüşüm, nefes alışım, gözlerimi kapattığım

Yaşamım, var oluşum

Tanrım 

Sen de

Üzgünüm.

Bir başıma kaldım.

Uzaktan hepinize baktım.

Kendime 

Ve tekrar kendime.

Bir yerden sonra sadece kendime

Ve tekrar size.

Anladım.

Biraz olsun.

Anlatırım.