Nisan

 Anlaşamıyor olmanın normalligini ve çözüm odaklı olmanın gerekliliğini başarısız olmanın yeniden denemek demek olduğunu hatırladığım  sıcak bir gülüşü kendime kattığım ve devam ettiğim barışçıl günler..

 Acının her notasını biliyorum

Bir haz yaratıyorum kendisinden

Burası benim dünyam 

Güvenli alanım

Ustalığım burada geçerli 

Yırtılma yıkılma baskı kanama çığlık korku endişe gözyaşı ve en son gerçek bir sırıtış 

O nadide zevki özenle yetiştirip; tadıyorum 

Temas 2

Öyle bir temas ki benim huclerimle senin hücrelerin yer değiştirmiş 

Ben bunu bile isteye tüm hünerlerimle gerçekleştirdim 

Ne bir öpüş 

Ne bir sevişme

Tanrı maharetinde bir meydana getirme

Konuşmadan duyma

Bakmadan görme 

Değmeden hissetme

Kokuların en yücesi eşliğinde 

Örnek vaka

Kolaydi hicbir sey hissedemeyenin mantik dagitisi. 

Kendimi yok oluşuma biraktim

 Bana kırılmasına, kötü davranılmasına ihtiyacım olacağını 

Ancak bu şekilde huzur bulacağımı 

Düştüğüm bu halleri

Nereden bilebilirdim 

İçimdeki yangının ancak  bununla baskilanacagini 

Sevmeyin beni

Anlam oydu ki;

 Her şeyi ona, onu her kese anlatmak istemiştim.

Gülüş

 Her şeyi büyük mücadelelerle kazandık en ufacigindan. Sen bensin ben senim fakat yaradan bizi sonsuza kadar ayırmış. Ne yazık..

Bihaber

Uzun bir yalnız birakilmisliktan sonra gelen esas yalnızlık 

Bütün bir çözümsüzlüge ve cabasizliga verilen tek bir sebep 

Tek bir.sebebi bile yok

Bulunan sadece senin dışındaki yeni bir anlamın cazibesi

Kendi sadece kendi

Ama nasıl geçiyor

 Geçiyor elbet

Yaşandı fakat geçmesi gerekenler 

Uzun uzun geçmezken

Hasarlariyla 

Yasalarıyla

Bıraktıkları sakatliklariyla

Geçip gidiyor

Bir gariban kaliyor geriye

Tabi ki geciyor

Ciceksiz ve kısır

 O günleri yaşanmamış saymak için hiç uyumadı 

Unutmamak için de hiç uyanmak istememisti

İkisi de başarısızlıkla sonuclandi

Ah bir zamanların o "ay kadını"

Nihayet

 Bir salınım halinde yüzüme çarptı sevgisizlik

Ta ki umudumu  devirene kadar

Fakat umudum yeniden yeşerdi

Yeniden ve yeniden

Arsızlığım

Ta ki bir küçümsenmeyle, nefretle karşılaşıncaya kadar

Umudum da yüreğim de benliğim de

Çürüdü, eridi..

0

 Başkası benim artık 

Başka bir şeyim 

Ustelik böyleyken 

Artık gerçek anlamda kendimim

Duyarlarmis, dokunurlarmis ve sararlarmis

 Bugün yillar sonra görmediğim birinin yanına gittim

Ondan geriye kalan sesi veya görüntüsü bile yokken kullaklarimda ona dert yanmak istedim

Çaresizliğimi açmak 

Beraber üzülmek istedim

Anlatacak ufak tefek güzel şeyler haricinde büyük bir acının içindeydim ondan sonraki hayatımda

Güzel ablacığımin mezarı başında 

Bugün sevilen birinin aslinda kişinin kendi yaşadıkça ölümle birbirinden kopamayacagini

Ölümle tüm bağların kopamayacagini

Ölüme ragmenki belki de ölüm fikrine ragmenki gitmezligi 

Biribirinde canından parcalar birakmisligi 

Sadece kendi canından ibaret olmayan birleşik bir ruhun varlığını bedenimde  

Yaşadım 

Uzun yillar sonra

Yavas yavas sevdiklerimin elimden koparilip alinacaginin korkusunu hatta hastalığını ufaciktan atlatmaya çalışırken

Biraz dağıldım

Biraz agladim

Anlatmaya firsat bulamasam da

Tekrar gidip anlatacaktim olani

Ama Bitmeyeni

En sonuncusu

 Ben de görüyorum karanligimi 

Ben de yürümekte güçlük çekiyorum

Yaşamakta 

Solumakta

Başkalarına sesimi duyurabilmekte 

Yine de 

Sanırım filizleniyorum yeni bene

Bilmem ki çürüyor muyum?

 Dünyanın sonu olsa; koşsam atlasam.

 Evet birileri bana sesleniyor

Ama öyle ıssıza ve öyle cehennemin dibine terk edilmisim ki

Yönümü bulamıyorum 

Dışarının gürültüsü

 Ağlayamıyorum ama sanki yüzümden başlamak üzere bütün bedenimin eridiğini; ayaklarıma doğru suzuldugunu; yerlere döküldüğünü hissediyorum

Kaygan ve endişeli ruhum

 Gerçeklikten koparim halden hale sokarken siz beni

Kayganlasti icimdeki bu talihsiz ruh

Bedenimi curuterek kendine bir çıkış yolu aramaya koyuldu

Bir sekilde nefes alayım derken

Öluveriyor

Haberi var üstelik 

Böyle olsun istemezsiniz sadece olur

 Kulaklarım bile duymuyor artik işlevini sürdüren maalesef ki sadece gözlerim.

Gözlerim her bir acı gerçeği hikayeye itinayla ilistiren.

Cahilce yanilgilarimi çürüten.

Beni bir kat daha gömdüren yaşamdan ve inanclarimdan uzağa.

Alıştım 

Son

 Kendimi tanıyamıyorum.

Kendimi bulamıyorum.

Kendimi yaratamiyorum.

Yok edilmişim.

 O kadar parcalanmisim ki parçaları birbirine tutturamiyorum

Anlamli bir sey ortaya çıkaramıyorum

Üzgünüm çok Üzgünüm 

 Bir saldayim sallantidayim kara bir gecede

Ellerim kopuyor, lime lime dökülüyor

Ne zaman biteceğim?

Akışı

 Gercekler ve masumiyet yüz yüze geliyor bu günlerde. Gerçekleri tüm hücrelerim icine çekiyor ve istiyor.

Dramatik

Bir gün dayanırım 

Bir ömür dayanırım 

Fakat bir an olsun alışmam sensizliğe

 Yalın ve yalnız aylar

Kapan

 Dünyanın en mutlu insanı ben miydim? Yoksa insanların sıradan mutluluk hallerinden birini mi yaşamıştım bilmiyorum fakat mutsuzluğun en derinine o saatten sonra inecektim çok sürmeden. 

Aşk

 Feda edeceğim kendimi

Gerçekliğe erişeceğim

 Yaşamın içerisinde ilerleyecek yol da kalmamış; ben de kalmamış.

Teslim oluyorum.

Taşınmaz

 Yeni sağlıklı disiplinli benle henüz iyi anlaşamıyoruz 

Ellerdeki başka alemler

 Farkındalık kazanmaktansa saf ve sakin bir yürekle kalmış olmayı yeğlerdim

Tecrübe etmeden bu yıkımı 

Habersiz, masum ve sevilmiş olmayı yeğlerdim 

En olmadı yalnız olmuş olmayı hepten

Anlamak günden güne olan biteni

Parçalar birleşince nasıl da büyük bir ahmak muamelesi gördüğüm gerçeğine aymak

Biliyorum pek önemsiz ne fark eder gecen geçmiş 

Üzerimden söküp atabilsem beni yok yere erdiren basimdan geçenleri

Eski tecrübesiz ve masum ben kalsam

Bana olanları hepten unutsam

Fakat henüz tanismaktayim kalktikca perdeler gerçeklerle aramda olan 

Yüreğim sogudukca, sustukça dile gelen; duyulan bu sesler

Kafamın içinde oradan oraya çarpmakta olan

Rüyalarıma sızmakta, en acıtanı da

Yol ve gidişat

 Sadece sakince bir kendilik 

Sadece yalınlık 

Ve sessiz bir geçiş bazen bir arayış bir tamaşa

Herkes bir anlam yaratıp kendince ilerlerken

Sadece çıplaklık, yaşama temas

Her ne gerçekse