bilmem kaç yılın öyküsü anlatıldı, bitirildi

ne de kolaydı her şey onlar için, ne de kolay
gözlerini annelerinden zulümlerini babalarından almış tüm bu insanlar neden hayatımda?
bir çok neden sıralayabilirim
kendimi suçladığım da çok oldu
fakat üzüntü içimde artıp azalıyor
arttığından az azalıyor

o gözlerden bana yansımakta olan sadece kötülük
uzun ve yüksek bir duvar, görünmekte olan

ben yanıldım
aldatıldım da
iyi değildim üstelik, kendimle boğuşuyordum
korkularım içimde büyürken
gözlerini annelerinden almışlar
zulümlerinin de annelerinden olan yanıyla
tüm yorgunluğum karşısında
bir gün tanrı oldular
bir gün kulaklarını yitirdiler
bir gün kalplerini
her şey yalanlar üreten bir zihne dönüştü

ben;
ahmaklığımı kendimden
hayalperestliğimi annemden
ben çok yanıldım
aldatıldım da.