3 Nis 2015

öfkeyle bakıyorduk tepeye
kimselerin göremediği şefafa bir kan akan
çok konuşmadım, gergindim
çok konuşmadım, inaçsızdım
kaygı ipine asılıydım henüz havada
gökyüzümde altıgen bir gökkuşagı
aklımda talihsiz bir hikaye
bulutlar güneşin önüne geçiyor durmadan
gökkuşagı rüzgarda hareket ediyordu
gün durmuş gibi

sonra gün harekete geçti
gökkuşağı geride kaldı
gece açıldı
ellerimizile tuttuk onu
talihsiz hikayemin yolu karıştı
ellerim yer değiştirdi
gevşedi kaygı ipim
arrtı öfkemiz



 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Noktala