bir tür hapishane hikayesi

geride kaldı
şaşırıyorum böylesi anılar da geride kalıyor ya insan bir şey beklememeli var olan zamanın tadına varmalı sadece
böyle mi yani
-böyle
küçük anımı kafamın içinde tutuyorum
ve anlayamıyorum yürüyor olmasını
böylesi bir gülüşün sahibinin kanatları olmalı
yürümek yerine uçmalı
neyse
görene kanat takan bir gülümseme
ben gibi bir ölüye bile
onun biraz kanlı yumrukları
benim biraz kararsız yumruklarım
onun Sartresi
benim Özdamarım
başımıza kireç yağıyor
tenimize soğuk işliyor
burnumuzun direği kırık
nerdeyse bir saramago eserinde yer aldığımız söylenebilir
geride kaldı
güzel insan
sarhoş eden bir uykulu halin içinden selamlar
sevgiler
gülücükler