Derideki dikiş izlerine bakıp şaşırmış iğne

Henüz kurumamış bir siyahın üzerine uzanan bir renk
Derin yarıkların farkına varmadan
Yanıbaşında açan bir gülüşün
Giyindiği kendi büyüsü bir dokunuşla
Olsa da
Bir tanrı olamayacak kadar zayıf
Bir inanç yaratamayacak zayıflıkta
Yorgun bir kamburun kalbinde
Bir kilisenin
Ya da geçerken bir şehirden ötekine
Haklı korkusuyla, ölümlü güzelliği
Varken
Var gülümsemesi muazzam bir yüz
Bir kayalığın dibinde
Sert dalgalara
Ve yumuşak maviden yapılma bir Tanrı'ya karşı
Herşeye karşı
Iyi bir gün vaat eder gibi güneşi seyretmekte