haritada mezar

Bitti hayat goya, ağır ve erken bitirdin. Oysa daha uzun zamandır yanına geleceğim demekteydim başımdaki kaygan ağrıyla beraber. Ne de farkında olmadan bitirmişsin yazını köşedeki masada, hep orda oturup yazdığın. Son bir defa seni seviyorum diyememişsin.belki ben yarın ülkende olurum, belki o kadını görmeye giderim. Her şeyi değiştirmeye çalışıyorum ya onu da görmeye gideyim dıyorum. Ne zor, kanımı cıvaya döndüren bir varlık yaratmadan duramamışsız. Üzülüyorum goya bir adamın ölüsü keder verici bir güzellikte bir örtünün altında. Artık sarılmaktan korkmuyorum oysa doktorla konuşmayı düşünmüştüm aniden öldüğünü duydum devam etmeyeceğim korkularımdan arınmaktan, vazgeçtim.
hep düşündüm, her gün. Bir düşüncenin üzerinde zaman geçti hızla çoktan unutmuş olmam gereken çözümsüzlüğün üzerine. Geçmişe varamadım ve hiç birine dokunmayın ona diyemedim. Bir kadın benim ülkemde ne kadar incitilebilir bilemezsin, bilmeyeceksinde artık. Durmadan yakındığın nice şey hırpalanmışlığımdan dı, düzeltilmiyordu neden şimdi öldün ki. Ölecektin evet, ama yine de ölmemen gerekirdi.
insanlar unutmak üzere ağlamaya başladılar bile mezar yerini biliyor musun, benim görmeme izin vermediler. Ne yapmamı bekliyorlarki, kime ne diyebilirimki öldün işte bedeninde sen yok. Vücuduna zarar vermemden korkuyorlar, oysa seni çok incitmiştim öncesinde ve hala durup ağlarım.
ağır ve erken hatta umarsız bir ölüm bu goya.