Bir rûya toplamıyla bir kurşun olup saplanır bedene, beklenen neydi sanki bunun dışında. Adına kabus diyemem, en son konuştuklarım ve yıllardır boğuştuklarımın kötü bir çözünürlükle zihnimde sahnelenmesine. asıldığım hayattan kurtulduğumda duyulacak ölü bir çığlığa kavuşmam gerekirken bacaklarıma yayılan ağrı yine de küçük bir çığlık. Yorgan hiç olmadığı kadar üzerime serili, uyuyakalmışlık müzıği çalıp duruyor. Kaskatı yüzlü içimdeki ihtiyar hala hükmediyor bana, uçarılığımı, sevecenlığimi emiyor. gelecek boş bir sahne olarak görüldükçe ona güzel roldaşlar gerekli, üzerine ihtiyarımın bağırsaklarını boşalttığı tanrı vergisi küçük arenamda yangının sönmek üzere son cızırtıları... -görülebilecek en anlamlı yaratıktı bir kedi- uyanış hastalananın çıkarttığı gürültü rüyada küçük dilini yutmuşçasına ben ve olanlar ve son klasik bilindik hangi ruhbilimciye sorulsa biraz becerikli, bilirdi sadece bir kadın yönelişiyle sezmişlikti benimki ise. Ezberledikçe tekrarlayasım gelmemelı artık.
ruhlarda kaçan bir hayalet
13 Şubat 2012 03:03
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Noktala