d,

 

Herkes canını kurtarıyor, karada batan kişilikleri olan çoğu 'kes bunlar.
ergenlikten yetişkinlik evresine bedenen geçebilen et kafalar.
gözlerimin önünde başlarından aşağı kirli yağlar dökülmüş halde canlanıyorlar, kirli olan her durumdalar aslında. Nefeslere gömülüp daha çok kötülük yutuyorlar, her şeyleri çirkin geliyor. öyle sıradanlaşmışlar ki ünlemsiz cümlelerde kurup işletiliyorlar cinayetlerini.
ben korkuyorum hepsi bir yana, bir de bir pire var sanırım nerden gelmişse artık (beton insanı beton kafamla bir pireye katlanamıyorum ki burası benim).
bir gün daha korkacağım ben artık devamlı bir korkma halindeyim.
sevmeyip yüzüne baktımlarım için de radikal kararlar aldım ama sanmıyorum.
pencerenin el verdiği görüntü ölçüsünde en parlak yıldızı gökyüzünmden kovup annemin yanına sığınıyorum.
:)
durum hep içler acısıydı, canını sevmeyen de annesinin yanına kıvrılsın annesini sevsin.
iki tane virgül bırakıyom bird,,e (sanırım pire falan yok)