..

planları alt üst olmuş bir halde yine de en azından korku tünelini anımsatan evde tek başına kalakalmış bir korkusuzu oynayabilecek cesareti gösterebiliyorum galiba -hah bu benim su-i zanım - blog yasağı kalkmış falan ben hala hastalığı geçirmedim falan tapılası yer olarak tarafımdan tabir edilen evime de gidemedim ama yenidennnn kitap okuyacak kıvama geldim ve sanırım yazın beni çağırıyor karmakarışık ama güzel kokan bir serüvene mi atlıyorum oo hayır ama en azından şimdilik bana güç veren bir durum söz konusu olabileceği gibi halen içimde bir kırgınlık ve belki ellinci defa otobüste aynı cümleyi söyledim ve söyleyecem keşke yol hiç bitmese ama alternatif çözüm olarak henüz bir yol bulamadı arkadaşım o bulmak zorunda yoksa elli birinci defa kafamı omzuna yaslayıp yolun sonuna doğru keşke yol hiç bitmese diyecem.. keşke hayat bir yoldan ibaret olsa ve birbirimizi üzme fırsatı bulamasak en sonunda bir kazada can versek kanlar içinde