(alıntı)

Silinmiş insan suretleri peşine sokaklara çıktım...

Yürüyerek geçtiğim tüm sokakları dolandım gece boyunca

karanlıktı biri, öteki ay ışığına tutkuluydu...

Bulutsuzluğuna yıldızları çağırmış gökyüzünün altında biri..

Rüzgarla buluşmuştu diğeri...

Sordum...

bir bir hepinizi

usanmadan dinlenecek sayısız öyküleriniz vardı

sevgileri yarım bıraktığınız, utandığınız

kırılganlığınızı meşrulaştırma hesabına silip siliştirdiğiniz

paylaşımlarınız, özlemleriniz, korkularınız, düşleriniz

sordum,dinledim ama anlamadım

iyi de neden sakladınız?

Ne anlamı var artık söylemenin demişsiniz.

Bu saatten sonra olmaz deyip zamanı küçümsemişsiniz

sahip olduğunuz mal çokluğunda sefil ve hırsınız kadar yalnız olmak ve kaybolmak arasında varlığımıza yazık ettik

gerçekçi olmak ve mantık yontuları arasında...

Yürüyerek geçtiğim bütün sokakların üzerinde

dolandım gece boyunca nefesinizi nefesime katıp

toplayabilmek için duyarsızlık ve bencillik yüklü hep haklı çıkma ve güçlü kalma adına taktığımız maskeleri...

Öyle umarsızdı ki hergün geçtiğimiz o sokaklar

aynılığının bezginliğinde

topuklarla çiğnendiği

aynı umursamazlıkta

kimbilir kaç kez değiştirdi çehresini

uçurtma kuyruğunda

ağaçlar çiçeğe durduğunda

ve taşırken cüssesinden ağır bir deneyi karınca

yağmur altında ebem kuşağı...

Bir günaydın, bir merhaba hatırına...