Sabah

Bütün uzuvlarimla hayattayım 

Her şey aynı dış dünyada, değişen bir şey yok 

Bıraktığım gibi -sanki daha fazla canlı-

Bedenimi tümüyle hissedip, yaşamaktayım

Vahşi bir ormandan nihayet günyüzüne çıkmış zihnim, ışıl ışılım.

k.11.23 

Hisler katılaşır ve böylece büsbütün maddelesirler işte

        Sonra sevgimdeki hatalılıktan utandım.

.

         biraz ZAMAN geçti

.

        Sonra bütün her şeyin eriyip gittiği geriye bir sanat eseri, yaşadığım duygulardan kalma eşsiz eserim kaldı 

Bazen elimle dokunup hissettiğim, incelediğim

Oyulmuş, akmış, havaya ucurulmus, asitle yakılmış vs vs binbir darbeyle, oksayisla dolu yer yer 

Yirmi dört saat boyunca değil tesadüfi bir anda, meraklı bir çift gözün dikkatini çekerse belki ah evet hatırlanan bir takım desenler.

Zihnin müzesinde bir köşeyi süsleyen ve gittikçe küçülen...

(yazmak iyileştirmedi ama iyilestikce de iyilesmeye/öğrenmeye katkısı inanılmaz oldu.)