Sevdasının denizinde balıklar, mercanlar
Gördüm
Karsilasmamiz
Ayrilmamiz
Olağan, kader
Benim dünyamda yangınlar
Kupkuru çöller
Benim dünyam
Böyle miydi?
Islak ayaklarımda kumlar
Uzanıp hıçkıra hıçkıra ağlıyorum
Onun dünyasında hayaletler
Benler
Benim dünyama inmekte gök taşları
Düşmekte olan yıldırımlar
Dinginligindeki tek gürültü kafasının içinde
Hiç gizlemedigi ayan beyan benler.
Ben
Bu benden
Bu beden
Beden ben
Ben yokum ki ben
Önümdeki açık yola rağmen engellere carpa carpa devam ettim
Hem korktum
-Öyle çok korktum ki-
Hem de ölmek istedim
Sarıp sarmalayan bir sevgi ister istemez deriyle birleşir
İşte bu yüzden her ayrılık yuzulmus bir deri gercegini de bırakır geriye
Ya aslında o deriyi hiç giyinmemiş olanı acitmaz
Ya sessizce sıyırıp ustaca ya da baska usta ellerin yardımıyla baska derilerle değiştireni
Biraz iyilesilse de en fazla gözünü hayata karşı karartmış romantiklesmeden duramayan bir kahraman
Ya da acımasız bir antikahramana donusuverir
O da olmadı ölüm fikrine sarılıp duran bir fani oluverir bu bir nevi yanık derili
Dağılmış zihinler
İçgüdüsel yaşam mücadeleleri
Derisiz düşünceler
Derisiz duygular
Her sey korunmasız
Tek başına bırakılırsa ucube iyilesmeler
Uyku ilaçları
Tüm bu dağınıklığın ortasında
Kıvrılıp yatıyorum
Cevapları teker teker buluyorum
Benim bana ne olduğunu anlatmadan karsinda otururkenki
Seninse her şeyin farkındayım bakışlarını zihnimden atamıyorum
Aşk demek istemediğim bir duyguyu buyuturken
Urkerek, urpererek nefes alırken
Sağ cebimde ölümü okşuyorum
Büyütüyorum.
