karşı karşıya

onlar hep aynı

onlar da hep aynı

bizler de

mekanizma

ne yapmamak üzerine hayatımın çoğu

ne yapamayacağım

niye böyle yapıyorum ki

diyemem kendime

tüm bu şeylerin içinde

herkesin ufak tefek sorunları

ufak tefek meseleleri

keşke burada herkes ufak tefek kalabilse

içlerinde kendilerinden kocaman bir tanrı

delirdim öfkeden en sonunda

uğultular

girdap

benim içimde de çevre koşullarına göre şekillenmiş bir tanrı

tüh istemeden oldu!

bana hak veren bedenim ve küçük kanserler

belirsiz ama rahatsız edici duygularla dolu bir yaşam yaşanmakta olan

bende

başı sanarken bitiminde umutların

ne umsam da bulamasam

hayal kırıklığı ve edndişe

ve sıkışmışlık bir zamanın içine