hayatımı bir saçmalıklar geçidi yaptım boş vere vere
boş verilecek şeyler de boş vermekten hayatımda
alkışlıyorum kendimi aferin bana

sadece buraya gizleniyorum 

hep aşağıya bakan gözler sıkıyor

öğrenirken yalnızsın

beynime neler oluyor?

köre biraz gün ışığı

bir ilişkiye tüm enerjiyi harcadıktan sonra
işsizlikten yapıldığı varsayılabiliyor
çabam hep güzellikten yanayken
kendi sokağıma dönüp
bir nefes alacağım derinden
sevilir diye ayırdığım kendimi
toparlayacağım, koruyacağım

dante gibi ortasındayız ömrün
otuzlarımızda olmasak da