bu da akdeniz

her bir sokağını ayrı ayrı sevmedim şehrin
sonra şehirde gezen sevdiğim
artık seni de sevemezdim

dokunmadığım birçok şey oldu

ah bu sessizliği özlemişim. ikili ilişkilerde bir arpa boyu yol gidemedim tüm bu süre boyunca. yapabildiğim işimi daha iyi yapabilmek ve çocuklarla daha iyi iletişim kurabilmek. elimden gelenin en iyisini yapmak alaşağı olmaktan kurtaramadı beni. işte bunu sevmiyorum. sorumluluk bilinci olmayan insanları da sevmiyorum. bir taviz, bir taviz, bir taviz daha derken çok zaman geçmiş. Tüm cesaretime rağmen ruhum zayıfladıkça zayıflamış. yeniğim ben bu hayata. İçime öylesi bir karanlık çökmüş ki, ebedi karanlık elbet.

kaygılarım hep engellenmek üzerine

cesaretim ve merakım haddinden fazla

ve kaygı seviyesi artar..

kalbimdeki yanma ve sızlanmayı durduramıyorum

vücudumdaki hastalığı da

geçmiyor bazen acılar

birkaç dere, birkaç deniz, birkaç taş
sadece taşlar girebildi evime
bir bardak içerisinde suya kavuşturup
düşlere daldım tüm gün
tutunmaya çalışıp kendimi korumaya alırken
diğer taşlar çarpmış kopartmış benden beni
tespih böceği olmayı öğrenmişim sonra
hep mücadele

yanılgının güçlü yumruğu kalbime geldi
fena halde sakatladı
ayaklanamayabilirim
belki de kalıcı felç

zayıf, bencil ve korkak bir insana bile inanabiliyorum.