buyrun baskıya

sen onlardan uçurtma bile yaparsın
biz burda bir iki şiir okurken
gözlerimiz yerde
gözleriniz gökte

işimdeyim gücümdeyim

hâlâ geç, hep geç kalsam da

selam

onu bu denli sevmesem 

sesimi bunca bastıramazdı

kafam öylesine uçmuş gitmiş ki, hergün elimi kesiyorum

Hadula'dan sonra da bıraktım kitap okumayı, gene başa sardık.

intihar eden insanların son bir mektup bırakmalarını ya da sonuna kadar üretken olabilmelerini doğrusu anlayamıyorum 

unutkanlık ve endişeler
tüm cadde boyunca bir kova kan dökülür
çıplak ayaklarıyla insanlar
bütün nefretler hatırda
geçip giderken
kendi hayatım kendimin çok da umrunda değil
eylemler, gizemler uzağımda
belirsiz bir yaştayım

bir belgesele göre sonraki adımımın çürümekten ölmek olduğu aşikar