Evrenin doğuş sesi

Ne yaptın kendine?

Ne yaptım kendime?

Biz kimiz?

Bu üzerimizdeki kalıntı aşklar kimin?

Sağlıklı asklanma mümkün mü?

Tane tane yıldızları işlediğim gök yüzünün altında beliriverdin

Tüm kötü ruhlar dağıldı böylece 

Aşk ne kadar da uzaklardan gelmiş bana

Işıl Işıl gözler, sen kahkahalar kuşanmış 

ask ah o aşk var ya aslında bir deli tohum gibi beklemiş 

Tatlı yağmurlar yetmemiş ama bir güneş gibi cekivermis içimdeki ruhu kabuğundan dışarıya 

Genişletip renk değiştirtmis ruhuma.

Hayata ve kendime

Gün batımına yarım saat kala veriyorum sırtımı batıya ve çıkıyorum yokuş yukarıya 

Ben ve şehir altından oksayisiyla güneşin kutsaniyoruz

Teşekkür ediyorum bir anda yanan sokak lambalarina 

Bu saatlerde yaşıyorum. 

Oturuyorum bir banka zamanım varsa

Kulağımdadir bir kulaklık koca cebimde bir Kindle

Ya güzel bir müzik dinliyorum ya da okuyor oluyorum birkaç sayfa

Şimdi dönüyorum yokuş aşağıya 

Şanslıysanız sizinle yolda karşılaşmaya.

 Eğer aşksa vardır hayatta kalma iç güdüsü.

-

Taş!

 Aynı inanmislikla ve aynı avuntuyla -bu sefer gerçek olan- burayı tekrar terk edebilirsin.

Kaygan zihin.

 Gerçeği farklı biçimleriyle algıladığımız şeydi yaşamak. İnsandan insana ve zamandan zamana olan farklılıklarına rağmen hep aynı sona bağlıydı.

Yeterli boşluklar veyahut paralel evrenler

 Kendi akışı içerisinde her şey canlı.

Zamanı

 Kalbimi hiç böyle hissetmemiştim.. daha önce de kalbim duracak gibi olmuştu ama böylesini ilk defa hissediyordum. Panik, endişe ve merak eğer şiddetli bir boyuta gelmişse siz fark etmeden bakın bakalım neler oluyor.

Kalp atış hızımı hissedemiyorum sanki içimde yüzen bir şey var. bir boşluk.. gogsumun icinde kaygan ve elimden gitmekte olan bir parçam var adeta. Sakinlesmeye çalışıyorum yavaş yavaş hakimiyetimi geri kazanıyorum.

Bu olay ciddi bir ders etkisi yarattı bende. Gamsızlık ve boş vermislik haliyle yaşıyor; herhangi bir davranisimda değişiklik yaratamiyordum. Durdum! Ve kendime çeki düzen verdim. Sakinlestim. Kalbin ritmini bozan bu garip olay, bu sert karşılaşma tekrar etmemeliydi. Bu kadar ucuz değildi yaşam.

Kavuşum

 Yaşamdaki bu yolculuk beni kendime ve dünyaya git gide daha çok yakınlaştırdı.

Kapı açık 

Gir

İçeri 

Tomur Tomur güller gelecek

Koca kayayı parçaladı koklerim

Koklerim azimli ve diri

Koklerim sabırlı ve iyi

Koklerim şimdi taa ileri

Tam da mevsimi 

 Pişman olmadığımız güzel dünler bırakmalıyız geriye, yarına Allah kerim diye diye.

Saçılır içimden kucak dolusu güller ve yakutlar

Beni kırdığınızdır bu

Şehir de büyürken

Tüm akşam kalabalık ve yoğun yer yer rahatsız edici parfüm kokularının arasinda iki kadın akşam dışarıda biraz zaman geçirip oyalandiktan sonra eve dönüş yolunda ara sokağa saparken sokağın başında duzensizce park etmiş sokağı yarı kapatmış  vaziyette esnaf lokantasının önünde duran yolcu kapısı açık bir transitten gelen kadın bagrismalariyla kenara çektim arabayı ön koltukta genç kadın şoföre güçsüz yumruklar savurup bir şeyler bağırıyordu. O esnada Bir motosikletli arabanın etrafinda dolanarak olayı anlamaya çalışıyor, bir yandan da izliyordu. Bir süre sonra aractan inince biz de ona doğru yöneldik. Başta teklifimize kararsız kalıp yola devam edince sokağa sapıp bir sonraki sokaktan tekrar caddeye çıktım ve teklifimizi yeniledik. Motosikletli kadının ardından gelmiş eğer karakola giderse kendisinin şahit olacağını söylüyor genç kadını şikayetçi olmaya ikna etmeye çalışıyordu. Diğer yandan genç bir çocuk iş yerinden kadına doğru gelip olayı anlamaya çalışıyordu. Arabaya binmeye kısa sürede ikna olan genc kadını birkaç sokak ötede yakınca bir yerde tarif ettiği yere kadar bırakırken kadından araçtaki adamın erkek arkadaşı olduğu bilgisini almıştı kuzenim. Ve birkaç başka konuşma daha derken kahve teklifini geri çevirip evlerimize yol aldık. O an kadın üzgün ve aglamakliyken elim ayağıma dolanmisti oysa kuzenim sakince espri yapıyordu ortamı yatıştırmak için. Şimdi ise yoğun bir duygunun içerisinde genç kadın icin endişeleniyorum. Büyüdükçe kendimin urkekligiyle karşı karsiya kalmak böyle çırılçıplak tuhaf. Sanki ben olmayan biriyim. 

 Dünyanın en kuytusuna girsem saklansam.

Elbette

Bir süre mutlu bir kızdım sonra yıkıldım uzun uzun sonra hirslandim duruldum ve şimdilerde şimdilerde tam olarak neyim bilemiyorum yeni bir şeyim ve umarım iyi bir şeyim 

 Dünya yerli yerinde ama ay tutuluyor

Şimdi ne kadar da dünyaya aidim.

 Öyle bir coğrafya ki günler sadece uğradığımız zararı büyütmek üzere doğuyor. İyi veya kötü olmamıza bakmaksızın.. en kötüsü ve merhametsizi, duygudan yoksunu olmadığımız müddetçe bu böyle. Burası ev olmaktan çoktan beri çıktı. Bir cesaret, bir zeka, bir göze alma derken gitmeli yeterli bir uzağa.

 Yaşım otuz beşe yaklaşıyor ve ben henüz genç, güzel ve cesur hissediyorum.

Bazen beni üzen hanginizdi suratlarinizdan cikaramiyorum

Bazer suratlariniz karışıyor tek bir yeni surat çok yakınımda uzaklasamiyorum

 Hem seni tanıyorum, zalimligini biliyorum

hem sana sığınıyorum 

İnsan çok şey söyler doğru ya da yanlış 

Çok şey düşünür yarım ya da tam 

Bir tek şey hisseder ama tek bir şey

Yalnizlik

 Güven biter, beklentiler başlar çünkü inanç bitmez hemen.

Sonsuz yanlış ve sonsuz doğrular arasında

 Kaybettiğim sandığım; aradığım aslında iyileştiklerimmiş.

Fark ve Aralık

 Yuvarlak ve yaşam dolu bir dünya gibi kendime kavuştum. Ateş, su, hava ve toprak bedenimde; henüz yeni sayılmam var birkaç yılım bu tanisiklikla. Dalgalarim vurdu; sıcaktı bazen de kavurdu. 

Geçişi daha iyi kavradım. Geçiyordu, değişiyordu, dönüşüyordu. 

Kendimle güvenli bir köşede ilgilenip düşlerime yol almaktaydım. Göktaşı düşer belki kıyamet de kopar ama ben artık yaşıyordum.

O da bir dost

 Sevmemek de sevmek gibi yavaş yavaş ve yer yer hızla büyür.

İyi bir yarışçı gibi sevmeyi geçer gider toz eder günün birinde 

Bir yandan kendim oldum yeniden; bir var oluş 

Öteki yandan biraz da sen; bir kurtuluş 

Hayatta, minnettar ve özgürüm

24ni25

Mühim

Her şey dağınıktı, eksikti

Her zamanki gibiydi 

Bir şey hariç 

O şey tamdı artık 

Yeryüzünde, şu anda

tamamıyla anlaşıldığını hissettiği 

Sususlarinin bile bir dili olduğu; aralarındaki

Kusursuz bir ritim

Dünya gözüyle hissettiği,

Ait olduğu.

13may

 Belirginleşen ince cizgilerim yüzümdeki saat

Zaman bir ikindi sonrası gibi tüm işler gecikmiş olsa da kurtarılabilir.

8may25

7 haz(İran)

İnsanın kendine şahit olması da garip olabiliyor. Nereden çıktı bu garip kahkahalarım. Öyle seviyorum ki sesimi ve şaşıyorum ki mutlu halime, öyle. 

Kim veya ne

Gün geçtikçe küçülmekle kalmazsın;

Bozulur, çürür, dağılırsın

Ama gel gör ki bunca şeye rağmen henüz varsındır

Evet varsındır

Hala varsındır 

Tüm bu muazzamligi korumak istersin

Fakat kalamazsindir.

Ocak 25

Eklektik Arzu

Büyü kendimiziz 

Ama direndikce, bazen o vazgeçtiğimiz veya vazgeçmek istedigimiz kendimize rağmen

Bazen çok ağır ve bir yerden sonra hızla yine de gercekleşiriz

Bu dünyaya yeniden bağlanıp inanirken kendi çabalarımın yanında senin varlığının olmazsa olmaz desteğiyle iyileşip sağlamlaştım

Defalarca sorguladım çoğu zaman inanamadım 

Dipsiz korku kuyulari varken yarılmış yüreğimde

Bir gece uyudum

Bir sabah uyandım 

Tekrar ve tekrar iyileşmiş bedenimi, ruhumu hissettim;

Yokladım 

İlginç bir sekilde korkusuzlasmistim da, cesurlasmis

Yeterli bir süre geçirdikten sonra bu kendime yerleştim daha bi'

Atiklestim ..

Devamı sonra..

Topluca ve aralıksız

Bilinç içgüdülerimi tanıyor ve çatışıyor 

Bilimcim içgüdülerim karşısında hırcınlaşıyor 

Kız kaçıranlı bayramlar..

Dumanı tüten anlar ve basitinden yaşamak

Dışarının kalabalığı, gürültüsü,gerçekleri veya acelesi çok uzak

İçeriye sızan yumuşak ve ılık bir sabah güneşi 

İçeri sızan bir mayıs gecesi

Onu sen getiriyorsun

Onu ben kabul ediyorum

Kıvrılıp yatıyorum.

~Mayısın bilinmeyeni. 2bin20+beş