Kaygan zihin.

 Gerçeği farklı biçimleriyle algıladığımız şeydi yaşamak. İnsandan insana ve zamandan zamana olan farklılıklarına rağmen hep aynı sona bağlıydı.

Yeterli boşluklar veyahut paralel evrenler

 Kendi akışı içerisinde her şey canlı.

Zamanı

 Kalbimi hiç böyle hissetmemiştim.. daha önce de kalbim duracak gibi olmuştu ama böylesini ilk defa hissediyordum. Panik, endişe ve merak eğer şiddetli bir boyuta gelmişse siz fark etmeden bakın bakalım neler oluyor.

Kalp atış hızımı hissedemiyorum sanki içimde yüzen bir şey var. bir boşluk.. gogsumun icinde kaygan ve elimden gitmekte olan bir parçam var adeta. Sakinlesmeye çalışıyorum yavaş yavaş hakimiyetimi geri kazanıyorum.

Bu olay ciddi bir ders etkisi yarattı bende. Gamsız ve boş vermislik haliyle yaşıyor; herhangi bir davranisimda değişiklik yaratamiyordum. Durdum! Ve kendime çeki düzen verdim. Sakinlestim. Kalbin ritmini bozan bu garip olay, bu sert karşılaşma tekrar etmemeliydi. Bu kadar ucuz değildi yaşam.

Kavuşum

 Yaşamdaki bu yolculuk beni kendime ve dünyaya git gide daha çok yakınlaştırdı.

Kapı açık 

Gir

İçeri 

Tomur Tomur güller gelecek

Koca kayayı parçaladı koklerim

Koklerim azimli ve diri

Koklerim sabırlı ve iyi

Koklerim şimdi taa ileri

Tam da mevsimi 

 Pişman olmadığımız güzel dünler bırakmalıyız geriye, yarına Allah kerim diye diye.

Saçılır içimden kucak dolusu güller ve yakutlar

Beni kırdığınızdır bu

Şehir de büyürken

Tüm akşam kalabalık ve yoğun yer yer rahatsız edici parfüm kokularının arasinda iki kadın akşam dışarıda biraz zaman geçirip oyalandiktan sonra eve dönüş yolunda ara sokağa saparken sokağın başında duzensizce park etmiş sokağı yarı kapatmış  vaziyette esnaf lokantasının önünde duran yolcu kapısı açık bir transitten gelen kadın bagrismalariyla kenara çektim arabayı ön koltukta genç kadın şoföre güçsüz yumruklar savurup bir şeyler bağırıyordu. O esnada Bir motosikletli arabanın etrafinda dolanarak olayı anlamaya çalışıyor, bir yandan da izliyordu. Bir süre sonra aractan inince biz de ona doğru yöneldik. Başta teklifimize kararsız kalıp yola devam edince sokağa sapıp bir sonraki sokaktan tekrar caddeye çıktım ve teklifimizi yeniledik. Motosikletli kadının ardından gelmiş eğer karakola giderse kendisinin şahit olacağını söylüyor genç kadını şikayetçi olmaya ikna etmeye çalışıyordu. Diğer yandan genç bir çocuk iş yerinden kadına doğru gelip olayı anlamaya çalışıyordu. Arabaya binmeye kısa sürede ikna olan genc kadını birkaç sokak ötede yakınca bir yerde tarif ettiği yere kadar bırakırken kadından araçtaki adamın erkek arkadaşı olduğu bilgisini almıştı kuzenim. Ve birkaç başka konuşma daha derken kahve teklifini geri çevirip evlerimize yol aldık. O an kadın üzgün ve aglamakliyken elim ayağıma dolanmisti oysa kuzenim sakince espri yapıyordu ortamı yatıştırmak için. Şimdi ise yoğun bir duygunun içerisinde genç kadın icin endişeleniyorum. Büyüdükçe kendimin urkekligiyle karşı karsiya kalmak böyle çırılçıplak tuhaf. Sanki ben olmayan biriyim. 

 Dünyanın en kuytusuna girsem saklansam.

Elbette

Bir süre mutlu bir kızdım sonra yıkıldım uzun uzun sonra hirslandim duruldum ve şimdilerde şimdilerde tam olarak neyim bilemiyorum yeni bir şeyim ve umarım iyi bir şeyim 

 Dünya yerli yerinde ama ay tutuluyor

Şimdi ne kadar da dünyaya aitim.

 Öyle bir coğrafya ki günler sadece uğradığımız zararı büyütmek üzere doğuyor. İyi veya kötü olmamıza bakmaksızın.. en kötüsü ve merhametsizi, duygudan yoksunu olmadığımız müddetçe bu böyle. Burası ev olmaktan çoktan beri çıktı. Bir cesaret, bir zeka, bir göze alma derken gitmeli yeterli bir uzağa.

 Yaşım otuz beşe yaklaşıyor ve ben henüz genç, güzel ve cesur hissediyorum.

Bazen beni üzen hanginizdi suratlarinizdan cikaramiyorum

Bazer suratlariniz karışıyor tek bir yeni surat çok yakınımda uzaklasamiyorum

 Hem seni tanıyorum, zalimligini biliyorum

hem sana sığınıyorum 

İnsan çok şey söyler doğru ya da yanlış 

Çok şey düşünür yarım ya da tam 

Bir tek şey hisseder ama tek bir şey

Yalnizlik

 Güven biter, beklentiler başlar çünkü inanç bitmez hemen.

Sonsuz yanlış ve sonsuz doğrular arasında

 Kaybettiğim sandığım; aradığım aslında iyileştiklerimmiş.

Fark ve Aralık

 Yuvarlak ve yaşam dolu bir dünya gibi kendime kavuştum. Ateş, su, hava ve toprak bedenimde; henüz yeni sayılmam var birkaç yılım bu tanisiklikla. Dalgalarim vurdu; sıcaktı bazen de kavurdu. 

Geçişi daha iyi kavradım. Geçiyordu, değişiyordu, dönüşüyordu. 

Kendimle güvenli bir köşede ilgilenip düşlerime yol almaktaydım. Göktaşı düşer belki kıyamet de kopar ama ben artık yaşıyordum.

O da bir dost

 Sevmemek de sevmek gibi yavaş yavaş ve yer yer hızla büyür.

İyi bir yarışçı gibi sevmeyi geçer gider toz eder günün birinde 

Bir yandan kendim oldum yeniden; bir var oluş 

Öteki yandan biraz da sen; bir kurtuluş 

Hayatta, minnettar ve özgürüm

24ni25

Mühim

Her şey dağınıktı, eksikti

Her zamanki gibiydi 

Bir şey hariç 

O şey tamdı artık 

Yeryüzünde, şu anda

tamamıyla anlaşıldığını hissettiği 

Sususlarinin bile bir dili olduğu; aralarındaki

Kusursuz bir ritim

Dünya gözüyle hissettiği,

Ait olduğu.

13may

 Belirginleşen ince cizgilerim yüzümdeki saat

Zaman bir ikindi sonrası gibi tüm işler gecikmiş olsa da kurtarılabilir.

8may25

7 haz(İran)

İnsanın kendine şahit olması da garip olabiliyor. Nereden çıktı bu garip kahkahalarım. Öyle seviyorum ki sesimi ve şaşıyorum ki mutlu halime, öyle. 

Kim veya ne

Gün geçtikçe küçülmekle kalmazsın;

Bozulur, çürür, dağılırsın

Ama gel gör ki bunca şeye rağmen henüz varsındır

Evet varsındır

Hala varsındır 

Tüm bu muazzamligi korumak istersin

Fakat kalamazsindir.

Ocak 25

Eklektik Arzu

Büyü kendimiziz 

Ama direndikce, bazen o vazgeçtiğimiz veya vazgeçmek istedigimiz kendimize rağmen

Bazen çok ağır ve bir yerden sonra hızla yine de gercekleşiriz

Topluca ve aralıksız

Bilinç içgüdülerimi tanıyor ve çatışıyor 

Bilimcim içgüdülerim karşısında hırcınlaşıyor 

Kız kaçıranlı bayramlar..

Dumanı tüten anlar ve basitinden yaşamak

Dışarının kalabalığı, gürültüsü,gerçekleri veya acelesi çok uzak

İçeriye sızan yumuşak ve ılık bir sabah güneşi 

İçeri sızan bir mayıs gecesi

Onu sen getiriyorsun

Onu ben kabul ediyorum

Kıvrılıp yatıyorum.

~Mayısın bilinmeyeni. 2bin20+beş

Sabah

Bütün uzuvlarimla hayattayım 

Her şey aynı dış dünyada, değişen bir şey yok 

Bıraktığım gibi -sanki daha fazla canlı-

Bedenimi tümüyle hissedip, yaşamaktayım

Vahşi bir ormandan nihayet günyüzüne çıkmış zihnim, ışıl ışılım.

k.11.23 

Hisler katılaşır ve böylece büsbütün maddelesirler işte

        Sonra sevgimdeki hatalılıktan utandım.

.

         biraz ZAMAN geçti

.

        Sonra bütün her şeyin eriyip gittiği geriye bir sanat eseri, yaşadığım duygulardan kalma eşsiz eserim kaldı 

Bazen elimle dokunup hissettiğim, incelediğim

Oyulmuş, akmış, havaya ucurulmus, asitle yakılmış vs vs binbir darbeyle, oksayisla dolu yer yer 

Yirmi dört saat boyunca değil tesadüfi bir anda, meraklı bir çift gözün dikkatini çekerse belki ah evet hatırlanan bir takım desenler.

Zihnin müzesinde bir köşeyi süsleyen ve gittikçe küçülen...

(yazmak iyileştirmedi ama iyilestikce de iyilesmeye/öğrenmeye katkısı inanılmaz oldu.)

Süt ve kadife

Direndin, dayandın, uyandın...

Ayaktasin artık

-Kaçınılmaz olanda değil, koşulandasin-

Baharda kayboldum; kıştan geliyordum

Doğanın yükseliş zamanlarında daldım, uzandım 

Beni sarip boğan carsaftan anılar yok ne de uzun keskin tırnaklariyla bir el çekmekte en dibe

Bu zamanın tüm zararlı gerçekleri yenilebilir, zayıf 

Bu zamanın sevkleri azalmış

Bir kabus gibi üzerimizde olsa da adam.lar

Bu zamanı konusmaktayim görüyorsunuz 

-Görüyorum-

Bu kabusu paylaşıyoruz bu kabusu görmezden geliyoruz bu kabusa susuyoruz

Fakat belli de olmaz

Tellerle, taşlarla bölünmüş yeşil manzara

Baharimizi geçiriyoruz

Artık bitirmiş, artık yenilenmiş..

Tomur tomur

Ciceklenmisiz

23.04.25

Kışkış sayılar

Var olduğum ilk güne dönerim her aşkla; yeniden

Zihnim her şeyi yapabilirdir artık; deneyimsiz ama diri

Gencimdir yoktur şimdilerde ki gibi carpintilar, baş dönmeleri 

Dezavantajlarıyla ve engellerle ilk günlerim zor

Bedenimde dolaşıp akarken bütün duygular

Bu sefer fazla yenigim 

Var olduğum ikinci güne yetisebilmisim gibi;

Korktulmuş, incitilmis uzun bir günden sonraki.

Hiçmişe yolculuk

Her buluşmamız ayrı bir sonu sakladı.

Her seferinde farklı kimselerdik

En başında da hiç tanışmadan ayrıldık.

Cem Yıldız - Meclis Onun Meclisidir (Aliağa Vahid) (Official Video)

Mim mobil

Her şey sıvılaşmadan önce

Korunma ihtiyacından büyüktü korkuları 

Tanrı boylesinden hoşlanır derlerdi

Bir kere değdi mi o eller, bir kere kucakladı mı?

Kucaklamaz!

Önce göz yaşları, sonra göz yaşları ve hep..

Ufak tefek cevaplar, parmakların arasından süzülüp akan ufacık gerçekler 

Tahtadan bir insan oldum, sabit bir nesne, havada asılı duran varlığı kuşkulu bir seydim bazen de

Nice biçimler... değişiyordum..

Artık sadece insan olmaktan ibaret değildim

Fakat tanrı yine yerli yerindeydi

İnsanlar tanıdım!

Tanıdığım sandığım her şeyin yabancisi şimdilerde

Ne tanıdık ne yabancı sadece izleyici oldum bazen de

İzlemek hikayem bittikten sonra başladı

Duygularım yokken, hiç bu kadar soğuk kanlı olmamisken -tanri da başkalarıyla ilgileniyorken- yerini salt hayat aldı

Yer açtım ...

Ona yer açtım.

Ay geçti, yıl geçti ve yıllar geçmişti artık 

Yollar, şehirler...

Hucrelerim değişti 

Her biri artık ona aşina yeni hucrelerimdi

Yeniden şekillenmiş

Şişman ve ağır duygular

Delici ve yakıcı 

Geçtiler 

Şimdi bekleyen bir takım ödevler ve istekler 

Yeterli uzakliktayiz geçmişten

Yeniden yaratım süreci

Bazen diyordum ki acaba rüya mı görüyorum. Şimdiyse yeterince inanmış bulunuyorum.

V