tok

"kayıbım" diyen gerçek, güzel ve sıradışı bir gece kahramanıdır metal kargası yanıbaşında kanatları ve gagası bir mekanizmayla hareket ederken beyaz florosanlara mor ve siyah eşlik etmekte kırmızı göz farı bir de. içine düştüm bu kayboluşun gırtlağında titreştim ses tellerine dönüştüm üzerimde çiçekli bir elbise alice in bir sonraki düşüşü değilim o sadece kaybolduğunu dile getiriyordu, yükseliyordu sesi ve ben dudaklari oluyordum dili tükrük salgısı, ses tellerindeki kalbi oluyordum. Kalboldukça bir parçası daha oluyordum bu sesin. her şey eskisine dönüyordu, upuzun paragrafları olan bir kitap, uykulu bir kadın...